Kulis.az gənc şair Rəvan Cavidin yeni şeirlərini təqdim edir.
Gülsatan ayrılıqlar
Hələ tərgitməmişəm
darıxanda şəklinə baxıb gülümsəməyi,
mən elə o adamam.
Bağışlasan da sağ ol,
Bağışlamasan...
Niyə?
Küləyimi sevmədin?
Yağışımı sevmədin?
Adamlarımı üzdü?
Çayı soyuq oldumu?
Nəyi pisdi Bakının?
Zəlil qalsın bu Bakı,
Səni məndən küsdürdü.
İki ayaq bəs etmir
Gəzməyə, Allah haqqı.
Sənsiz topal adamam,
əlil qalsın bu Bakı.
Qağayı dənizindən küsən kimi küsmüşəm,
bu küskünlük yaramır mənim qanadlarıma.
Ağlaya da bilmirəm
Səninlə gördüyümüz o gülsatan qocanın
Yoxsul əyin-başına.
Sən yoxsan, amma qoca
Hələ elə ordadı,
Bu boyda şəhər ona ev tapmayıb hələ də.
Bu boyda neft şəhəri isidə bilmir onu.
Bir gül də almır ondan çiçəklənən bu şəhər.
Həyat...həyat...
Belə də.
O gülsatan qocanın gözlərindən oxudum,
Ayrılıqları, Aygün.
Ayrılıq elə olur;
Satdığı çiçəklərin pulu çiçək qoxumur.
Evsiz
Mən öncə sənin, sonra
Allahının ağlından
çıxacam birdəfəlik,
istəmirəm,
qoy hamı
yaddaşında itirsin mən olan qırışları.
mən olan o qışları
yaz elə xatirəndə
- üşüyürəm, ay adam.
üşüyürəm, ay Allah,
Allah, necə soyuqsan...
hanı cəhənnəminin
ocaq yanan tərəfi?
hanı sənin qadının,
hanı onun qolları?
hanı bu cənnətinin
huri olan tərəfi?
sənin cənnət süfrəndə
çaxır var, amma yoxdu
qaldırmağa şərəfi...
mən indi nəyə içim?
Mən indi hara köçüm?
qovulmuşam, ay adam,
evlərin hamısından.
Məndən ünvan soruşma.
Mən evsiz uşaqların,
mən evsiz kişilərin,
küçə qadınlarının
şeir olan halıyam,
mən bütün evsizlərin
bəlkə ən məsumuyam.
İndi Allah,
elə sabah
qadın ol bircə günlük,
sənə sarılım yatım...
üşüyürəm.
***
Gəl ölmədən ayrılaq,
Yer üzündə ayrılaq.
Yer üzü kürəvidir,
hara getsən yenə də
qayıdacaqsan mənə.
üz-üzə dayananda,
göz-gözə dayananda,
bax beləcə ayrılaq,
qoy dünyanın yarısı
sənin arxanda qalsın,
yarısı mənim arxamda,
bax beləcə ayrılaq.
belə olur ayrılıq,
dünyanı unudursan,
səmalara baxanda
iki arzu tutursan:
- biri onun gəlişi,
biri onun gülüşü.
gəl ölmədən ayrılaq,
bax beləcə ayrılaq,
ölsək itirəcəyik
bir-birimizi göydə,
göylər çox böyük olur,
lap Allah baba boyda.
mən səni anlayıram,
axı bütün adamlar
anasının bətnində
qadın olub əvvəllər,
axı qadın özü də
kişinin bədənindən
düşüb yerə əzəldən.
o dünyada yox, nolar,
bu dünyada ayrılaq,
burdakı ayrılıqlar
ölüncəyə qədərdi,
gəl burdaca ayrılaq.
Allah üçün kiçik nekroloq
Mən də Nəimi kimi...
mən də inanırdım ki,
Allah sənin üzündə,
mənim ovuclarımda
özünə yer eyləyib.
Sonra sənin dodaqların,
mənim də ovuclarım
dəyişdi yavaş-yavaş.
Təkcə biz yox, əzizim,
adamlar da dəyişdi,
dəyişib maşın oldu.
Maşınlar döyüşdülər,
adamlar qanında yox,
benzinində boğuldu.
Varlılar ağıl aldı,
kasıblar yenə çörək.
Varlılar Marsa getdi,
kasıblar tualetə.
Belə dəyişdi dünya,
bizim ayrılığın da
"göz yaşı bir aftafa".
