Bu gün professor Nizami Cəfərov ömür sarayının 55-ci qapısını inamla açır. Onu təbrik edənlərə mən də qoşuluram.
Oqtay Rza
Ucalıq
Tükənməz sevgiyə, sayqıya layiq
Möhtəşəm Atatürk Mərkəzindəyik;
Bura-yığıncaqlar, tədbirlər yeri,
Sorağı, şöhrəti gəzir hər yeri.
Gələn qonaqları qarşılayır kim?
Ocağın rəhbəri – Nizami Cəfər!
O həm müdavimdir, həm böyük alim,
Xalqa ərmağanı – neçə yüz əsər.
Bir kiçik şeirlə borc ödəyirəm,
Çox azdır söyləmək afərin, əhsən!
Qəlbində – Nizami, əlində – qələm:
Poema yaradıb Nəriman Həsən...
Sürür arabanı görkəmli rəssam,
Gülür üzümüzə qədim oba, el
Nə olar, adları qısaca saysam:
İbrahim İlyaslı, Sənəm Səbayel...
Təravət qarışıb təmiz havaya,
Təbiət ecazkar, duyğu, hiss lirik.
Gedirik Qazaxdan Ağstafaya,
Zəlimxan adlanan kəndə gedirik.
Uzaqdan çağırır doğma ocaq, ev,
Sədət bulağından sərin su içib;
Xasiyyət kökündən özünə keçib,
Tutarlı kəlmələr tapammıram, heyf!
İlk addım atdığı həyət bax, budur,
Yurdunu daha da şöhrətləndirən,
Dədə məskənini pirə döndərən
Şəxsiyyət – Nizami Quluoğludur!
Salam gətirmişik Savad anaya –
Mərd oğul bəxş edib bizə, dünyaya.
Öpür üzümüzdən Məleykə nənə,
Bakıya dönərkən kövrəldim yenə.
...İgid ölkəsini Ərzə tanıdır,
Bir günü həftəyə tən olan səfər.
Mənim də nəğməmin qəhrəmanıdır –
Müdrik, alicənab Nizami Cəfər.
Narahat xəyalın qanadları var,
Yuxu da keçmişi nura bələyir;
Görürəm – Nizami, dahi sənətkar
Nizami Cəfərə uğur diləyir...
Biri dəyişdirib eyləməz iki,
Millətin köməyə tez gələnidir;
Cavanşir, Koroğlu, Qorqud aşiqi
Ana dilimizin baş bilənidir.
Böyük adamların qayğısı min-min...
Haray eşidəndə hay verən insan!
Ayrılıq günündə Akif Səmədin
Sözünü əmələ çevirən insan!
Yandırıb bağrını, içini tez-tez,
Güney Azərbaycan dərdi ağırdır.
... Ədalət – ləngiyər, amma əyilməz!
Yolumuz əbədi haqqa doğrudur.
Oqtay, ötənlərdən hərdən söhbət et,
Neçə fəaliyyət meydanı olub;
Daim qəlbindədir Universitet,
Qızım Aynurun da dekanı olub.
Aləmə ilk dəfə göz açıb burda
Alim, akademik, millət vəkili;
Möhtəşəm nəsildən yadigar yurda
Bağlıdır ömrün hər uşaqlıq ili.
Sanki danışacaq portreti də –
Ustadın elə bil özüdür, özü!
Gəzib dolaşmışam neçə qitədə,
Mən bu tərənnümdə acizəm düzü.
Cəfər – xoş baxışlı, on yaşlı oğlan,
Ulu babasının şagird adaşı;
Bir əsr əvvəli soruşdum ondan,
Mahal alqışlasın belə yurddaşı!
Zaman dilləndirir könül tarımı,
Günlər yaşayırıq sanki aya tən.
Nizami haqqında yazdıqlarımı
Oxusun məmləkət, dinləsin Vətən!
525-ci qəzet
