Kulis.az gənc şair Vasif Əlihüseynin şeirlərini təqdim edir.
***
Qar yağır
sobanın istisinə qısılıb
anamın ölmədən öncə
bişirdiyi mürəbbəylə çay içirəm
və sən getmədən öncə
çəkdirdiyimiz şəkillərə baxdıqca,
düşünürəm ki, heç kim əbədi deyil
soyuqda isinmək üçün
bütün şəkillərimizin sən tərəfini yandırmışam
ünvanını bilmirəm
yoxsa, külünü qapınıza göndərərdim...
***
Sevgiyə tamarzı ürəklərimiz
əlini açıb dua etdi Allaha
sevmək üçün.
Sən dünyaya
ağrımaq üçün gəlmisən elə bil.
Allah ikimizi də böyük yaratdı
Əstəğfürullah!
səni evin böyük qızı -
məni isə böyük oğlu kimi.
Üzü günəşə durub adamlar,
üzü qibləyə kəsirlər
sevgilərin başını.
mən də üzü anamın
qəbrinə dayanmışam
ağlamaq da gəlmir içimdən
susmuşam.
Qadın gedişləriylə doludu evimiz:
anam, bacım, sən...
bir bilsən qadınsız evlərdə
kişilərin təkliyi nə boyda olur.
İndi metro eskalatorlarında rastlaşırıq
Salam veririk
Necəsən? – deməyə vaxt çatmır.
sağollaşmağa qolumuz da qalxmır
sağollaşmaq gəlmir içimdən
hər gün rastlaşarıq
hər dəfəsində
sən məni, sevmədiyin üçün ağlayırsan,
mən də səni unutmadığım üçün.
***
Qəlbimə toxunmur,
xətrimə dəymir,
qayıdam bu yolu mən düşüb gedəm.
Axı ayrılıq da gəlmir içimdən,
sarılıb qoynuna öpüşüb, gedəm.
Varsan, varlığın da hər şeyə çatır,
hər şeyə necəsə mız qoymaq kimi.
Hara qısqanıram, getmə, deyirəm,
adının üstünə cız qoymaq kimi.
Gülüm, nə gözəldi geydiyin donun,
yaraşmaz bilirəm heç özgəsinə.
Bir az da, bir az da yuban yanımda,
açılsın səhərlər azan səsinə.
***
Yıxılıb-dururam yol gedə-gedə,
bu da bir yolçunun ölüm baxtıdır.
Sənin də qəlbindən nə keçirsə, de,
hamının üstümə düşən vaxtıdır.
Mən əli qoynunda sıxılan adam,
bir yer axtarıram başımı qoyum.
Gedirəm başıma kül ələməyə,
axşama su qızdır başımı yuyum.
Səndən nə cürnəsə, mən qaçam gərək,
bu qara günümdən, mən ağa düşəm.
Yelləncək asmışam ağac altında,
atıram özümü, uzağa düşəm.
***
Sən ən böyük təsəllimsən,
gəlmisən məni sevməyə.
Axı nə yaşın vardı,
mənimlə dərd çəkməyə.
Bir qucaqlıqdı boyun,
saçın nə gözəl ətirdi.
Təkliyimdən gileyləndim,
Allahım səni gətirdi.
Belədi dünyanın işi,
hönkürüb ağlamaq olur.
kimisə itirəndə,
kimisə qucaqlamaq olur.
***
yorğun gecədən keçmiş,
bu sərsəri, bu axmaq.
bilirsən mənlik deyil
saç-saqqalı uzatmaq
ev üçün darıxmıram
axı yoxdu bir kəsim
sən də evdə deyilsən
hər gün evə tələsim
həyətdə paltarlarım
şaxta düşsə qac olur
qadınsız kişilər də
sümsük ittək ac olur
sən dediyin təkliyin
adına nə deyirlər
kişiyə məlum - “dəli”,
qadına nə deyirlər?!
