Bu gün Azərbaycanın görkəmli telejurnalisti, ANS şirkətlər qrupunun vitse-prezidenti Mirşahin Ağayevin 50 yaşı tamam olur. Kulis.Az Mirşahin Ağayevin şeirlərini təqdim edir.
İlan və kirpi
İlanlar doğulur kirpilər üçün,
Zəhərlər kəsərli, iynələr iti...
Amma hər ikisi dərmana dönür,
İlanın zəhəri, kirpinin əti!
Deyirlər kirpiyə sığal yaraşmır,
Deyirlər ilanın imanı yoxdur!
Heyrətdən kirpinin saçları biz-biz...
Bu gün süfrəsində ilanı yoxdur!
Qıvrılıb, gərilib əsəblər kimi,
İlanlar dolanır yerin belinə!
Tikanı korşalıb daha kirpinin,
İndi dil çıxarır ilan dilinə!
Bir qədəh dayanıb yer kürəsində,
İlanı üstündə qıvrılıb yatır...
Həmişə belədi: Xəstə dadına,
Gah zəhər yetişir, gah iynə çatır...
Kirpi nə bilsin ki, canında onun,
Elə ilanların şəfası gəzir,
İlan nə bilsin ki, onun dalınca
Şəfa təqib edən bir kirpi əsir!
Canını qoymağa yer tapmır daha,
İlan da qıvrılıb qovur özünü!
Sonra öz boynuna dolanıb sıxır,
Sıxır boğazını, boğur özünü!
Beləcə qovaraq biri-birini,
Kirpilər, ilanlar gedirlər yola!
Və kirpi yanaşır aptekə birdən:
Xanım, sizdə ilan zəhəri olar???
Şahmat
Dağ çək bağrım başına,
Sonra dağlarla oyna!
Gecə mənim, gün sənin,
Götür ağlarla oyna!
Buyur, gediş sənindi,
Onsuz da gedəcəksən!
“Şah!” deyirsən, bilirəm...
Şahı mat edəcəksən.
Sənə yol xətalıdı,
Atı, topu ziyada...
Qaçırıq taxta boyu,
Sən atlı mən piyada.
Elə udardım səni,
Pis oyunçu deyiləm.
Amma sənə, tək sənə,
Uduzmaq istəyirəm.
Təslim olum əlinə,
Gözünə təslim olum,
Baxışınla sehrlə,
Ovsunla, tilsim olum...
Ancaq sənlə açılsın,
Sirri dodaqlarımın...
Qoy başına and içim-
Sənin ayaqlarının...
Hə beləcə oynayaq,
Bir taxta üzərində!!!
Sən şah taxtu-tacında,
Mən piyada yeyində
Uduzduqca uduzum,
Bəxt çətin tapar məni...
Qoy oyunçu aparsın,
Di götür, apar məni!!!
Guya cənnətə...
Guya cənnətə düşürük:
Önümüzə mələk gəlir...
Fələkdi də baş aldadır,
Mənə, sənə kələk gəlir...
Gündüz və gecə ölürük,
Düşürük gücə ölürük
Elə beləcə ölürük,
Kəfən gedir bələk gəlir.
Son mənzilə tək gedirik...
Pak gəlirik, pak gedirik!?
Allaha ki şəkk edirik
Suçumuz min çərək gəlir...
Bir gün halva, bir gün məzə
Tabut, beşik gəzə-gəzə
Candan düşən belimizə,
Cansız çöpdən dirək gəlir
Və beləcə bitir dünya,
Gözümüzdən itir dünya,
İmanından yapış dayan,
Əcəl gələndə bərk gəlir!
Hər şey asılır Allahdan,
İnciyirik vaxtdan, baxtdan!
Anamın çəkdiyi ahdan,
Doğma isti külək gəlir!
Yeyirik bir-birimizi
Gəzə-gəzə qəbrimizi
Qəribədir səbrimizin
Cütü də elə tək gəlir....
Nə toydayam, nə vaydayam,
Sən Allah gör nə haydayam
Qəbrimi salım qaydaya
Kimsə əldə çiçək gəlir
Yerləşmə (Anti təlqin)
Gəldim çatdım...
Yerləşirəm, narahat olma!
Düzdü, bir az darısqaldır
Bir az soyuqdu
Amma burda bundan geniş ,
bundan işıqlı, bundan isti
Bundan rahat otaq da yoxdu!
Burda təkəm, uzanmışam, dincəlir canım
Qarışqalar yem axtarır
bəbəklərimdə...
Yatıb nəbzim, durub qəlbim, dincəlir qanım.
Səsi gəlmir vəd oluna mələklərin də
Hanı bunun odu, suyu, alma bağları?!
Uşaqların ruhlarından doğulan quşlar?!
Bir az qumdu, bir az torpaq buranın varı,
Bir də başım üstündəki laybalay daşlar...
Niyə belə qəfil düşdü yağış mövsümü?
Qorunmağa balaca bir çətir də yoxdu
Bu nə idi, çürüyürəm, yoxsa leş kimi?
Tərs kimi də üstümdə heç ətir də yoxdu...
Belə qonaq evi olar?
Bəsdi sən Allah!
Gör qar basınca otağımın damı sökülür...
Həşəratlar dabanımı qıdıqladıqca ,
Gülmək tutur,
Uğunmaqdan ətim tökülür...
Bədənimi tükmü basıb?
Bəs niyə yaşıl?
Bərbər əli gəzən yerdə quzu dişləri
Suvarırlar, becərirlər sonra yeyirlər
Buranın da varmış demə əcəb işləri?
Hə beləcə yer üzündən uzaqlaşıram,
Bir az otda, bir az suda donuram yenə,
Yavaş-yavaş əriyirəm, torpaqlaşıram,
Yerləşirəm asta-asta dönürəm yerə...
