Kulis.az Ceyms Coysun şeirlərini təqdim edir.
Təklikdə
Gecəni duvağa döndərir
Ayın qızılı-boz tülləri,
Yatmış gölün işıldayan səthində
Sürünür sarısalxım tükcükləri.
Tülkü qamışlar gecəyə bir ad pıçıldayır...
Bu, onun adıdır...
Könlüm isə xumarlanıb qəşş eləyir,
Yaman utanıbdı.
Ba! Oğlan
(Bu şeiri C.Coys "Nəvəsinin doğulması və ardınca tezliklə atasının ölümü münasibəti ilə" yazıb)
Qaranlıq keçmişdən
Uşaq doğuldu;
Sevinc və qüssəylə
Qəlbim ovuldu.
Beşikdə sakitcə
Keçir günləri.
Sevər və şükr edər
Baxan gözləri!
Gənc həyat nəfəs verir
Şəffaf şüşə üstünə;
Yeni bir ömür gəlir
Ötüb keçməyə.
Uşaq yuxlayırdı:
Keçindi qoca.
Əfv et oğlunu,
Oh, atılmış ata!
Bahnhofstrasse*
Lağlağı gözlər təki yol göstərər
Ötüb getdiyim yerdən işarələr,
Boz yolumun bənövşəyi nişanları
Görüşüb rəqs eləyən ulduzlardı.
Ah, məşum əzab ulduzu!
Həm çılğın gənclik atıb bizi,
Həm tanımır qoca qəlbin kamallığı
Yolum üstdə lağ eləyən nişanları.
(*Sürixin mərkəzi küçələrindən biri)
Yer və göyün simləri
(C.Coycun “Kamera musiqisi” kitabının ilk şeiri)
Şirin musiqi çalır
Yerin, göyün simləri;
Söyüdlər görüşən yerdən
Axan çayın simləri.
Çay boyunca bir nəğmə var
Sevgi didərginlərinə,
Saçında tünd yarpaqlardı,
Solğun güllər - köynəyində.
Həzin havaya bürünüb,
Mahnıya bənd olub başlar,
Bir alətin üzərində
Gəzişir bütün barmaqlar.
Oxu zalı
Tərcümə etdi: Sadıq Məmmədli
