Kulis.az Seyid Aynurun yeni şeirlərini təqdim edir.
Sevgililəri ilə görüşə getmədilər o axşam əsgərlər
sevgililəri ilə görüşə getmədilər
o axşam əsgərlər,
“Geri dönün!” - dedi camaat.
Tuşladılar silahı kimə gəldi,
canına hopmasın deyə yüzlərlə günahsızın qanı
bərk-bərk qollarıyla
köklərindən yapışdı ağaclar.
Sevgililəri ilə görüşə getmədilər
o axşam əsgərlər.
Meydan dilə gəldi:
“Qayıdın!”
Sevgililəri ilə görüşə getmədilər
o axşam əsgərlər
Və səhərə yaxın azan eşidildi minarələrdən
dualar oxundu şəhidlərin ruhuna.
Tuşladılar silahı kimə gəldi -
büründü qaraya yol gözləyən sevgililər.
Ancaq dünya,
dünya işıqlıydı!.
Deşib sormağı öyrətmişdi
Qaraldımı heç gözlərin yollara bax-baxa,
Sol yanında günəş qürub etdimi?
Mum tək ərisinmi səncə xəyanətkar?
Qurumuş pətəklərə bal toxumağa
gücü çatarmı bir başqa arının?
saçların dəydikcə üzümə
yadıma uşaq evinin buz bağlamış divarları düşür.
Qış - üzsüz və nazik yorğan,
iştahla yeyilən quru çörək dilimləri;
Rəfiqəm acından yata bilməyəndə
şəhadət barmağımı sancaqla deşib sormağı öyrətmişdi.
susayarmı heç insan da öz qanına?
Məzun olanda müdirəmiz
(hamı mama deyərdi yalandan):
“Qız, çox şirin olma udarlar səni;
acı da olma atarlar!”- deyib, qəhqəhə çəkdi.
Düzü, bilmirəm niyə
saçların dəydikcə üzümə
yadıma uşaqlığım düşür.
* * *
Axşamlar evə gec gələr əri-
nəzir qutusudur kişinin ayaqqabıları!
Sübh tezdən parıldayanadək
təmizləyər qadın,
nəzir qutusudur kişinin ayaqqabıları!
bir də nəvaziş görsə...
