Kulis.az poeziyamızın ən gözəl qar şeirlərini təqdim edir.

Musa Yaqub


Qar

Ulduz tək üstümə səpələn, ey qar,
Geydirdin əynimə ağappaq donu.
Sənin ki, bu qədər təmizliyin var,
Bağışlamaq olar soyuqluğunu.
Ulduz tək üstümə səpələn, ey qar.
Belə təmizlikdən isinmək olar.

Bu qar

Bu qar yaman tutdu soyuq vaxtımı
Nə tez üst-başımı qara bələdi.
Soyuqluq bələdi,
Soyuq bələdi…
Bir sevgi istisi könlümə dolmaz,
Elə bil baxışım soyuq bir almaz,
Elə bil nəfəsim,
Həvəsim soyuq,
Elə bil çəmənəm qırovlanmışam,
Bir çox hisslərimi cilovlamışam,
Nə bilim, bəlkə də yorğunam bir az…
Bu qar yaman tutdu soyuq vaxtımı -
Tərtəmiz, gül kimi, güldən də təmiz,
Yağır aram-aram soyuğa həris.
Uzaqda üfüqdə qaşlar ağarır,
Əvvəl soyuq-soyuq daşlar ağarır.
Ağarır sahibsiz bir evin damı,
Qarı göydə udur sobalı damlar.
Buğlanır çinarın çılpaq əndamı,
Mamırlı budağın üstü gümüş qar.
O qızın yanağı dönübdür oda,
Qar od kirpiyinə ilişə bilmir.
Hardasa bir kəklik yuvasına da
Hələlik bu soyuq girişə bilmir.
Köhnə bir sobanın yanıq kərpici
Hasarın dibində qaralır hələ.
O qızıl külçəsi olsaydı əgər,
Onu qar tutardı qalmazdı belə.
Qoşa keçənlərin izi buğlanar,
Qarın nə hünəri yağsın o izə.
Bəlkə də, dünyada qar adamı var,
Soyuqdular deyə çıxmırlar üzə...

Qar yağır tərtəmiz,
Güldən də təmiz,
Yağır aram-aram soyuğa həris.
Bu torpaq nə zaman günəşdən doyub?..
Köhnə ocaq yeri diksinir qəfil.
Könlümdə bir qərib ümid soyuyub
Qar onun üstünə yağır elə bil...

Bu qar yaman tutdu soyuq vaxtımı…
Yağır aram-aram qar, birəm-birəm,
Bir çox duyğulardan yoxdu gərəyim.
İlk dəfə…
Bilmirəm…
Nəsə bilmirəm,
Bu gün soyuqluqdan qorxdu ürəyim...

Rəsul Rza

Bakıda qar

Küçələrə qar yağır.
Adamlara qar yağır.
Eyvanlara, damlara,
sərçələrə qar yağır.

Elə bil ki, budaqlar
əslində budaq deyil,
əyri çubuq uzanmış
qarların kölgəsidir.

Bakının küçələri,
elə bil, Bakı deyil,
Boranlı, fırtınalı
bir şimal ölkəsidir.

Meydan, sahil, dağ, dərə
Təzə qarla doludur.
Keçib gedir adamlar.
Adamlar çəkməlidir,
Adamlar paltoludur,

Sərçələr ayaqyalın
İstəyirəm qışqıram:
- Uşaqlar, ay uşaqlar!
Qartopu oynayanda
Paltarsız, ayaqyalın,
dən gəzən sərçələri
bir anlıq yada salın!

Akif Səməd

***

Əmindi, dayındı, bizik,
Qulaqları sağır, bala.
Hər səhər evdən çıxanda,
Şuşa deyib bağır, bala!

Biz uduzduq hansı zorda?
Ölsək, qoyma yataq gorda.
Eşitdin televizorda? –
Şuşaya da yağır, bala.

Tapşırma bizə qoşunu,
Aldırma bizə huşunu.
Qoş Təbrizdən tay-tuşunu,
Bir hay elə, çağır, bala!

Ramiz Qusarçaylı

Qar

Yağır, yaman yağır Qubanın qarı,
Yenə Təngə qardı,
Afurca qardı.
Üzür dağ kəndini qışın qubarı
Tox toxa söylənir, ac aca, - qardı.

Qar qovur küləyi o dağ, bu dağda,
Sovrulur, səslənir dərə tabaqda,
Beləcə yağırdı min il qabaq da
Bu qar köhnə qardı,
çox qoca qardı...

Zirvədən asılıb soyuyur bulud,
Unut soyuqluğu buludum, unut...
Bir evdə od yanır,
bir evdə sükut
Bir baca tüstüdü,
bir baca qardı.

Qar düşüb ovçunun tələsinə də,
Qar qonub tüfəngin lüləsinə də,
Qar yağır gecənin şöləsinə də
Bu qar sirli qardı, tapmaca qardı.

Boyundan boy verir boyların üstə,
Oynayır sıldırım layların üstə,
Uzanıb ən uzun çayların üstə,-
Adına gəlincə,- bir heca, Qardı...

Adil Mirseyid

Qar eskizi

Qar yağır
Qar yağır
Qar yağır
Qar yağır

...Qara çörək
Bəyaz pendir
Qırmızı çaxır

Qar yağır
Qar yağır
Qar yağır
Qar yağır...

Sabir Rüstəmxanlı

Elə gözəl qar yağır...

Elə gözəl qar yağır qış da yadımdan çıxır,
Çiçək burulğanında yaş da yadımdan çıxır...
Ələnir lopa-lopa, ağır, yorğanparası,
Göydən milyon göz yağır – gizlənibdir qarası.
Ağappaq paraşütlər-Tanrının desantları.
Çapır göydən yerəcən buludun ağ atları.
Qonmağa yer axtarır körpəcə Qu quşları,
Toxunur ağ xalıya oxunmaz naxışları.
Milyon əriş çəkilir göy üzündən yerəcən,
Bu bəyaz parçasını hamıya bölənəcən.
Yüz iti qayçı olsun bu ağ ipləri kəsmir,
Əlim ağ vərəqləri çevirməyə tələsmir…
Qar üyüdür göylərin səssiz qar dəyirmanı,
Soyuq yorğan altında isinir yerin canı.
Bu ilahi təmizlik xatırladır nələri?
Anamın gözlərində yuva qurmuş kədəri.
Əridib üfüqləri, alovlu nəfəsiylə
Ağ çiçəkli bağlardan boy göstərən səhəri.
Ağ simlərdə çalınır ən səssiz mahnılarım.
Qədərlə barışığım, kül olmuş arzularım.
Niyə donub qalmışam, nəyə qarışıb başım,
Qoy gedib səs-səmirsiz bu ağlığa qarışım…

Allahşükür Ağa

Qar dənəciyi teoremi...

Qar dənəciyinin içində günəş zərrəsi
Milyon il əvvəl
Yazı kimi qoyulanda...
O qar dənəciyi milyon ildi
Bizə tərəf uçanda,
Uça – uça əlimizə
Və ya
Kipriyimizə qonanda,
Ağlımıza gəlmədi ki, həmin qar dənəciyini
Yarıb içindəki günəş zərrəsindən xəbərdar olaq.
Bir dəfə bunu mən etdimsə də
Bacarmadım.
Çünki milyon il bundan qabaqkı əlifbanı bilmədiyimdən,
Hərfləri tanımadığımdan
Beləcə qar dənəciyini atdım yerə.
Atan kimi
Qar dənəciyindən çıxan
Bir sarı çiçəyin təşəkkürü
Sevda kimi açıldı ürəyimdə.

Kərim Kərimli - "Salam, Şuşam!"

Salam, Şuşam, iki gözüm, əzizim!
Sürünüm yollarında mən dizin-dizin.
Sürtüm üz-gözümü “sürünçək” daşlarına,
Açım qollarımı gur sel yağışlarına,
Küləklərin oxşasın pərişan tellərimi,
Haraylayım, haylayım didərgin ellərimi.
Salam, Şuşam, mənim şəhdim, şəkərim!
Salam, Şuşam, mənim şəhid şəhərim!

Salam, Şuşam!
Oğulları qırılmış, kişiləri vurulmuş,
Od içində boğulmuş, qan içində yuyulmuş,
Buludları doluxmuş, çiçəkləri soluxmuş,
Körpələri qocalmış, qocaları yorulmuş,
Qananı “nadan” olmuş, nadanı “qanan” olmuş
Üfüqləri qaralmış, adamları saralmış,
Salam, Şuşam, tale ülkərim, salam!
Var ikən yox olan şəhərim, salam.

Salam Şuşam!
Xanimanı dağılmış, oy... yurdu yağmalanmış.
Sarayları sökülmüş, var-dövləti talanmış,
Min illik xəzinəsi tonqallara qalanmış,
Min cür böhtan, yalanla günahsız damğalanmış,
Uğrunda övlad qanı sellənmiş, laxtalanmış,
Ramizini itirmiş, çalın-çarpaz dağlanmış,
Salam, Şuşam, unudulmuş şəhərim!
Haqqına daş basılmış susdurulmuş şəhərim!

Salam, Şuşam!
Keçəydim yollarından elə payi-piyada,
İçəydim sularından min ləzzət dada-dada.
Qucaydım dağlarının başında buludları,
Görəydim mən ölməmiş o doğmaca yurdları.
Topa-topa daşlara lopa-lopa qar yağa,
Xizəkli körpələrin şütüsünlər sol-sağa.
Qarqar daşsın yaz ağzı, sellər, sular hayqırsın,
Şimşəklərin kişnəsin, qartalların qıy vursun.

Salam, Şuşam, basılmış basılmazım!
Gözgörəti satılmış basılmazım!

Salam, Şuşam!
Salam, Şuşam, siyasətin qurbanı!
Aman! Şuşam-xəyanətin qurbanı!?
Şuşasız bu ölkə Vətən deyilmiş,
Sənə bu dünyada da heç tən deyilmiş,
Gələcəm qoynuna dizlərim üstdə,
Ölsəm, Xarıbülbül məzarım üstdə,
Qalsam, bir daş kimi yonsunlar məni,
Uçuq divarına qoysunlar məni.

Salam Şuşam, iki gözüm, əzizim!
Sürünüm yollarında mən dizin-dizin...

Bakı 1993

• Rus Dram Teatrının kollektivi Belarusda çıxış edib
• Beynimizin içinə düşən sənətkar - Düşüncə keramikaya necə çevrilir?
• Məşhur aktyor həbsxanadan gizli çıxarılıb