Kulis.az Nurlan Rüstəmovun “Merac” adlı qısa hekayəsini təqdim edir.

Saçı dümağ olmuş qocanın üzündəki qırışlar, susuzluqdan cadar-cadar olmuş torpaq kimi sevincə həsrət qalmışdı. Artıq öz ömrünü başa vurmaqda olan, tərpənəndə kobudcasına cırıldayan, səsi hətta qonşudan da eşidilən stulunda oturub “Xocalıya ədalət!” gözləyirdi.

Əllərinin qabarına baxanda, əkib-becərdiyi, ayaq aldıqca uzanan zəmilərin üstündən əsən külək sanki üzünə toxundu. Əlini uzadıb qrafindən özünə su süzdü. İçdiyi qurtum boğazında düyünlənib qalan sonuncu həqiqəti də yuyub apardı.

• Azərbaycan rejissorunun filmləri İsraildə
• Azərbaycan London Beynəlxalq Kitab Sərgisində
• "A Lətif, ölən mənəm, yoxsa sən?" - Murad Köhnəqala

Çox yorğun olmağına baxmayaraq, özündə güc tapıb yerindən qalxdı və əyilib yerə səpələnən səbrini bir-bir yığmağa başladı. Döyənəyi daş-kəsəkdən xıncımlanmış, dəstəyi “naqan”dan düzəldilmiş əl ağacı ilə səbrini üst-üstə toplayanda nərdivan kimi düz göyə qədər uzandı. Əl ağacını kənara tullayıb nərdivandan möhkəm-möhkəm yapışdı. Gözləri sual dolu qocaya maraqdan elə bir güc gəldi ki, üzü yuxarı birnəfəsə qalxdı. Qalxıb gördü ki, Allahı qətlə yetiriblər...

• Azərbaycan rejissorunun filmləri İsraildə
• Azərbaycan London Beynəlxalq Kitab Sərgisində
• "A Lətif, ölən mənəm, yoxsa sən?" - Murad Köhnəqala