Nazim Əhmədli
daha yorulmuşam, bəsdi danışdım,
nə başım işləyir, nə çənəm daha;
soyuqdu, ovcuma qoy əllərini,
bəlkə bir azacıq isinəm daha;
üzülüb dağlar da, ahından düşüb,
dünya aralanıb oxundan, düşüb;
dəli-doluluğum tağından düşüb,
sən mənə deməzsən bir dənəm, daha;
gətirin, tez tutum xonça buluddan,
göndərim dağlara boğça buluddan;
başıma qar yağıb ağca buluddan,
gedib yuxumdan da o sənəm, daha;
bu eşqə nə naxış, nə ilmə düşmür,
könlüm hər istəyin felinə düşmür;
elə axtarıram əlimə düşmür,
şəlalə saçların, tər sinən daha.
bir aldın canımı, bir də al, görüm,
çəkib kəməndinə bir də sal, görüm;
gözümün önündə bir xəyal görüm,
nə ruham, nə də ki, bədənəm daha;
yüz il papağımı günə vermişəm,
ömrümü dumana, çənə vermişəm;
indi söz deməyi sənə vermişəm,
mənə nə deyirsən, sən denən daha.
