Kulis.Az şair Mətləb Ağanın yeni şeirlərini təqdim edir.
***
Sən son cümləni yazdın,
mən də nöqtəni qoydum...
kitabını bağladım,
səndə nöqtəni qoydum...
...sonra səni çağırdım,
sən də yubandın nəsə...
adını heca-heca
dedim ki, gec gedəsən...
sonra səhər açıldı,
kimsə döydü qapımı;
“bir az əvvəl ölmüsən,
gəl, meyitin tapılıb...”
***
Səhər qapın döyülər,
kimdi, durub baxarsan…
doğru olmaz bu boyda;
eynək vurub baxarsan…
uşağlığın, gəncliyin
önündədi, görərsən…
o qız yenə həmənki
donundadı, görərsən…
bilirsən, Allahın da
sənlə zarafatı yox…
yalan olmaz bu boyda,
bunun başqa adı yox….
tutarsan öz yaxandan,
divara dirəyərsən,
sonra qalan ömrünü
ot kimi çürüyərsən…
deyərsən; “qışdı artıq,
gedin, soyuqdu sizə,
evdə arvad-uşaq var,
burda yer yoxdu sizə…”
***
Kənddə bu axşamüstü
gördüm fağır Mətləbi...
qoyma gedib böyüsün,
ana, çağır Mətləbi...
çörəyini ver yesin,
suyunu ver, getməsin...
istədiyi yerini,
göyünü ver, getməsin...
indi çağır, dayansın,
sonra çətin çatarsan...
yenə gedib Kür üstə
qoyunları otarsın...
deyərsən; “mənim balam,
məni bu işə qatma...
öz anası çağırsın,
mən çağırsam, qayıtmaz..."
***
Havan yaman soyudu,
istilər başlayandan...
və nələr qurtarandan,
və nələr başlayandan...
Qurtardı bizim era,
yeni əsr başladı...
yəqin mən günahkaram,
səni də bağışladım...
…sonra sənə zəng vurub
deyərəm, “bax, sən busan.
məndən olan dərdinin
adını nə qoymusan?...”
