Azərbaycan Tərcümə Mərkəzində şair, yazıçı, tərcüməçi Zahid Sarıtorpağın 60 illik yubileyi qeyd olunub.

Mərkəzinin direktoru, yazıçı Afaq Məsud yubilyarı ad günü və yeni nəşr olunan “Dərdin sarı çəpkəni” kitabı münasibəti ilə təbrik edib, onun şəxsiyyəti və yaradıcılığı haqqında fikirlərini bölüşüb: “Təbii ki, istedad hər kəsə verilmir, amma istedadla yanaşı, şəxsi keyfiyyətləri, nəcibliyi qoruyub saxlamaq da hər yaradıcı insana nəsib olmur. Zahid Sarıtorpağın ən böyük uğuru bu keyfiyyətlərin hamısını özündə cəmləməsidir”.

Mərkəzin əməkdaşları – tərcüməçi, filologiya elmləri namizədi, dosent Vilayət Hacıyev, şair Zakir Fəxri, yazıçı Saday Budaqlı, tərcüməçi İlqar Əlfi, şair Əlisəmid Kür, yazıçı-tərcüməçi Etimad Başkeçid, şair-tərcüməçi Mahir Qarayev, dil mütəxəssisi Bəhlul Seyfəddinoğlu, yazıçı, Nəriman Əbdürrəhmanlı, şairə Rəbiqə Nazimqızı və başqaları yubilyara öz ürək sözlərini, təbriklərini çatdırıblar.

Şair, yazıçı, tərcüməçi Zahir Sarıtorpaq 1957-ci ilin 10 mayında Şamaxıda anadan olub. 1988-ci ildə Moskvada M.Qorki adına Ədəbiyyat İnstitunu bitirib. Azərbaycan Respublikası Nazirlər Kabineti yanında Tərcümə Mərkəzinin “Xəzər” dünya ədəbiyyatı dərgisinin redaktorudur. “Üfürülmüş çırağın ruhu”, “Tək işığın haləsi” şeir və “Dərdin sarı çəpkəni” nəsr kitablarının müəllifidir.

Məşhur ingilis klassiki Con Miltonun “İtirilmiş Cənnət” və “Qaytarılmış Cənnət” epopeyalarını, Fransua Moriakın, Artur Rembonun, Yuri Trifonovun, Mixail Prişvinin, Sergey Mixalkovun, Aqniya Bartonun əsərlərini, Aleksandr Soljenitsının “QULAQ arxipelağı” üçcildliyini dilimizə çevirib. V.Höte, V.Skott, C.Coys, M.Prust, E.İonesko, C.Steynbek, B.Pasternak və s. böyük qələm sahiblərinin əsərlərindən nümunələr onun tərcüməsində işıq üzü görüb.

***

Yosuz-yolağasız çöldü durmuşuq,

Dolaşıbdı burda zamanın çarxı.

Görən hansı vaxtdı Ölüm Vaxtıyla,

Ömrün gecəsidi, yoxsa sabahı.

Adamlar çaş-başdı bu biyabanda,

əlacsız-əlacsız dolaşır hamı.

Əqrəbləri düşmüş saat kimiyəm,

Üzümə baxanlar bir şey anlamır...

1987

***

Köhnə qəbirlərdi kol-kos içində,

Qonub baş daşına şanapipiklər.

Əlacsız adamın burda nə işi?

Tanrı bəndəsini hara sürüklər?

Ölümlə nə durur aramızda ki,

Bir uçuq divardı, bir sınıq qapı.

Bir addım bəridə sevda ələmi,

Bir addım o yanda haqqın girdabı...

1987

***

bir Ağ Yaylığın üstə

bir sıxma Yurd Torpağı

o torpağın üstündə

bir Göyərçin Ölüsü

o göyərçin ölüsünün

bir qanadı ucunda paslı bir Qıfıl

bir qanadı ucunda bir gülöyşə Nar

bu mənim Sirrim

Taleyim

dərgahlara daşımağa

bundan başqa nəyim var…

1986

Quşlar oxusun

quşlar oxusun oxusun

onsuz da bu haqq yolunda

mehrimizi nəyə salsaq

sonunda aldanış durur

kimə övliya söyləsək

dilində bir qəmli hökm

içində yalvarış durur

gedənlər gedir uzağa

gələr gəlməz Tanrı bilir

Tanrı bilir gedər getməz

gələnlər uzaqdan gəlir

sındırılmış budaqların eşqinə

«haqq! haqq!» deyən dodaqların eşqinə

yenib qonsun baxtımızın köşkünə

oxusun oxusun quşlar

quşlar oxusun oxusun

onsuz da

ancaq qanadı olanların nəğmələri

haqdan gəlir

1985

Heç nə bilinmir, heç nə

heç nə bilinmir heç nə

adamlar gedir ağaclar qalır

ağaclar gedir quşlar qalır

ya da elə əksinə

heç nə bilinmir heç nə

nə əvvəldi nə də son

nə dinən var nə susan

getmək gəlməkdən asan

ya da elə əksinə

heç nə heç nə bu gecə

gecəyə

yurd güllərinə

ulduzlara

küləyə

bu gecədən keçib gedən

tale adlı hər şeyə

bir kədərli şərqi kimi

oxuyur bizi ruhumuz

ya da elə əksinə

tək nisgildən savayı

heç nə bilinmir heç nə

1984

Necə bilirsən

necə bilirsən

doğrudanmı yiyəsiz ocaqların külü

heç vaxt qarışmır torpaqlara

doğrudanmı ahlı günlərdə

sovrulurlar gecələrin üzünə

sonra da gözləri tutulmuş ulduzlar

qaranlıqların içiylə

baş alıb gedirlər əlhavasına

necə bilirsən

bu gün bir kimsəsizdən qalan cığır

sabah hökmən başqa bir kimsəsizin

bəxtinəmi çıxır

yoxsa açılıb tökülür daha

tale dediyimizin dürlü sirləri

yoxsa mən inanmalıyam

inanmalıyam ki

ömründə ilk dəfə

çiyni bir tabuta dirənənəcən

böyüyür kişinin boyu-buxunu

necə bilirsən?..

1984

Ömür deyil ulduzların işığı

ömür deyil ulduzların işığı

yuxu deyil çiçəklərin qoxusu

olsa olsa bir sehrli vidadır

dinir məndə tənhalığın ağısı

mən susuram

mən susuram

sonsuzluqdan səslər dönür

mən yumuram gözlərimi

mən yumuram gözlərimi

uçuq divarlar üstünə

yorğun göyərçinlər qonur

daş dililə quş dililə

qaytarır fələk duamı

görəsən nə vaxt biləcəyik

sürdüyümüz ömür kimin yuxusunun davamıdır

gördüyümüz yuxu kimin ömrünün davamı…

1984

• Tanınmış model psixiatriya xəstəxanasına yerləşdirildi
• "Bülbülün qonaqları" rubrikasında Fikrət Əmirov yad edildi
• Məhəmməd Füzulini dərk etmək məqamı