Eh...

Yazarlar

Ana səhifə
Yazarlar

Eh...

24 sentyabr 2012

23:26

Eh, sevdiyin qızla hamı rahatca yanaşı dayanıb şəkil çəkdirəndə sən cəsarət etməyib kənarda dayanardın.

Çiyni onun çiyninə toxunan dostlarını fikrində asıb-kəsər, bəzən də içində öz qorxaqlığını döyərdin. Hamının onunla şəkli olardı. Bircə səndən başqa. Bircə sən kənarda dayanıb ürəyində fotoqrafı tələsdirərdin. Bircə sən, sənə heç bir pisliyi keçməyən fotoqrafa düyməni gec basdığıına görə lənət yağdırardın. Halbu ki, o biçarə həmişə sənin sinif yoldaşlarının gülümsəməsini istəyərdi. O məsum gülüşləri bir yerə yığmaq üçün öz kamerasından kim bilir hər dəfə neçə göyərçin çıxardardı...

Eh, sənsə ən cəsarətli halında özünü o qızın yanında dayanmış oğlanlardan birinin yerində təsəvvür edib təsəlli tapardın. O da həmişə alınmazdı. Həmişə ən yaxşı alınan, guya əhəmiyyət vermirsən kimi kənardan dayanıb bu səhnəni seyr etməyin, içində ağlamağın olardı...

Sonralar bildin ki, demə o situasiyanın əsas fotoqrafı sənmişsən. İçinə axan göz yaşı ilə sən demə hər dəfə onun şəklini ürəyinə köçürürsənmiş. Özü də həmişəlik... Bəlkə də indi o şəkillər heç onun özündə yoxdur. Amma səndə var...

Eh, nə yaxşı ki, utanırdın. Nə yaxşı ki, qorxaqdın. Və nə yaxşı ki, fotoqraf çox tələsmirdi. Yoxsa onun şəkli ürəyində bu qədər keyfiyyətli alınmazdı...

Göy məktəbli forması. Ağ onlük. Ağ bant. Bir dəstə günəşdə parıldayan tel, bir cüt parıldayan gözlər, bir az batıq yanaqlar, bir də çinarlar...

Gör neçə illərdi... Heç saralmayıb...

Eh, yalnız utancaq adamlar hər şeyi içində bu qədər bakirə saxlaya bilərlər sən demə...

P.S. Yazı İlqar Rəsulun Facebook profilindən götürülüb.