Kulis.az Sevinc Elsevərin yeni şeirlərini təqdim edir.
Küsmüşəm çiçəyimdən
küsmüşəm çiçəyimdən
səbəbini bilmirəm özüm
çiçəyim qırmayıb qəlbimi
küsməyimin səbəbi
haçandı çiçəkləməməsi deyil
yarpaqlarının əvvəlki kimi
yamyaşıl olmaması da
əksinə içimdəki sevgini tərpədir bunlar
götürüb su verirəm ona
yarpaqlarını silirəm nəm əsgiylə...
qəlbimdə yeri daraldığına görə
çiçəkmi günahkar
qəlbimmi
bilmirəm gerçəkdən
yorulmaq olarmı sevməkdən?
sevgidə ara varmı?
atıb gedirsən
bəlkə qayıdırsan
bəlkə də heç qayıtmırsan
məndən çox bağlıdı
çiçəyim dibçəyinə
dibçəyini bir pəncərədən
başqasına keçirərək
rəngləndirirəm həyatını
başqa mənzərələr açıram
gözləri önündə
günəş başqa cür oxşayır onu
amma mən yenə çiçəyimi
əvvəlki kimi sevmədiyimi anlayıram
çiçəyin günahı yoxdu
bilirəm
və mən qəlbimə
söz keçirə bilmirəm
çiçəyimi atsammı, a dostlar?
satsammı, əcəba?
bəlkə biri onu
məndən çox sevəcək
bəlkə çiçəyim də
məni sevmədiyindən
çiçəkləmir
yaşıllaşmır?!
Yamyaşıl qan
dərman qutularına
dizayn düşünən adam
qırmızı rəngi çox
işlətmiş
qanyaradan dərmanın üstündə
mənimsə qanım
qara olur çox zaman
istəyirəm
hərdən çəhrayı qan axsın
damarlarımdan
hərdən göy üzü kimi mavi
hərdən dəniz üzü kimi ağ köpüklü
bahar gələndəsə yamyaşıl olsun
içimdən axan qan...
***
əlində iynə
başım üstündə dayanan
tibb bacısı
bir anlıq
əlində qılınc başım üstündə dayanan cəlladı
xatırladır mənə
tərslikdən hər ikisi səbirsiz
və tələsir...
biri əzablarıma davam edə bilməyim üçün
əzablı həyatımın bitməməyi üçün əlləşir
xəyalımdakı isə
kökündən həll etmiş olur məsələni
canımı qurtarır bütün ağrılardan
qorxulardan birdəfəlik
***
hər sabah
tər içində oyanır
yaşlı qadın
gördüyü qorxulu yuxular
çin çıxmasın deyə
çiyninə şal atıb çıxır eşiyə
xırda pul salır evinə ən yaxın dördyol ayrıcına
o yoldan məktəbə gedən uşaqlar
xırda pulları tapıb sevinirlər
şirni alıb yeyirlər...
Balaca əsgər
atasıyla müharibə filmi
izləyən balaca oğlan
hər an döyüşə hazır əsgər kimi
oyuncaq avtomatını
qucaqlayıb yatır
səksənir anası avtomatı
çəkib alanda...
Aygün Bünyadzadənin sınıq barmağına ithaf
sınıqçı idi nənəm
evimizə ağrılı adamlar gələrdi
axsaya-axsaya
kiminsə qolundan yapışaraq
ya qolunu boynundan asaraq
nənəm sınmış sümükləri yerinə saldıqca
sümüklər şaqqıldadıqca
dəli bağırtılar qopardı adamların bağırlarından
diksinərdim otağın bir küncünə qısılaraq
gözlərimi bərəldib baxardım adamların ağrılarına
yalvarışlarını eşitməməkçün
tutardım qulaqlarımı
“bir hovur əl saxla” deyə yalvarardılar
dua edərdim tanımadığım adamlara
ağrıları azalsın deyə...
gözümün qabağında ağrıyan
o adamlar öyrətdi mənə
başqalarının dərdlərinə biganə qalmamağı
o vaxtdan bəri ağrıyan adamları
tanıyıram uzaqdan
içlərində nə yaralar var bilirəm
əlimdən heç nə gəlməsə də onlar üçün
qəlbimin dərinliklərində
dualar edirəm
uzaq uşaqlığımda
otağın küncünə sıxılıb
qorxu içində
dilinin altında tələsik dualar
pıçıldayan
ağrını beşikdən tanıyan o uşaq kimi...
Tıxac və uşaqlar
pərvanə özünü işığa atan kimi
atılır bahalı maşınların qabağına
əlində yaş əsgi tutmuş
balaca oğlan
şəhərdə tıxac yaranan küçələrdə
tıxaclar çörək yeri...
elə cəld tərpənir ki
adam bir anlıq qorxur
uşağın maşın altına düşəcəyindən
batıb-çıxdıqca rəngbərəng maşınların arasında
düşünürsən “sağdırmı hələ?!”
kimsə vecinə də almır onu...
tıxacdan çıxmağın hayında
deyinir, söylənir hamı
bir əsəbi adam da
acığını balaca oğlanın üstünə tökür
şüşəni aşağı endirərək
təpinir ona
dəli bir acıqla
şəhərin tıxac yaranan küçələrində
başqa bir uşaq gül satır
ürəyi sevgiylə dolu bir adamın
rastına çıxacağı ümidiylə...
bəlkə biri gül alıb
bağışlayacaq sevdiyi qadına
daha güllər yoldan çıxarmır heç kimi
sevgisiz bu şəhərdə...
Laxlayan diş
dilinlə oynadırsan ağzında laxlayan dişi
buna alışırsan
sonra elə dilin səbəb olur
laxlayan dişinin kökündən qopmağına
onda dilini dişinin qanayan yerinə basırsan...
sonra xeyli vaxt
axtarır həmin o laxlayan dişini dilin
darıxır ağzında
möhkəm dişlərin dibinə vurur
amma heç biri yerindən tərpənmir
oynamırlar
ərköyün dilinin qabağında
elə adamlar var
o laxlayan diş kimi qəfil gedir həyatından
və sən darıxırsan
ondan qalan boşluğa oturaraq...
***
uzun, dar
pillələrlə ağır-ağır enən
yaşlı qadını
ürəyi gəlmir ötüb keçə
gənc qızcığaz
ört-basdır eləməyə çalışır
aralarındakı fərqi
hətta qadına köməyini
təklif etməməyi də
bu səbəbdəndi...
gecikdirir qızcığazı yaşlı qadın
sevgilisinin görüşünə
oğlana nə deyəcəyini fikirləşir ürəyində:
“evdən çıxmağını gözləyirdim atamın...”
“anamı zorla razı saldım...”
çoxlu səbəblər sadalayır beləcə
sözü yaşlı qadının üzərinə
gətirmədən.
Bahar gəlincə
bahar gəlincə
qızlar saçlarını
günəşə
küləyə
ulduza-aya
yağışa verdilər
biri öpdü
biri sığalladı
biri qoxladı
biri yoxladı...
biri ağladı, gözünə çəkdi
rəngbərəng lentlər düzdülər saçlarına
yaşıdları
al-əlvan bağça kimi
ətir saçdı
tellərinin ucları
baş örtüyünün rəngini dəyişdi tez-tez
on beş yaşlı Sənəm
bir gün yaşılını
bir gün alını
bir gün yaylığını
bir gün şalını taxdı
o da qoşuldu bahara gülə-gülə
günəş
ulduz-ay
yağış, yel
həsrət qaldı Sənəmin saçlarına
öpmədən, qoxlamadan
oynatmadan
durub baxdılar bütün yazı...
