Kulis.Az Salam Sarvanın yeni şeirini təqdim edir:
Günəşin zirvələrdə unudub atdığı
qar kimi tənha qalsam da...
Bir az iş-güc qatır başı,
bir az da yazı-pozu:
sənsiz yaşaya bilirəm,
narahat olma, Qızım.
Amma yaşaya bilmirəm, bilmirəm.
Bir az səndən zəhləm gedir,
bir az da özümdən.
Narahat olma, Qızım –
sənsiz yaşamaq mümkünmüş deyə
yavaş-yavaş düşürsən gözümdən.
İçirəm-kövrəlirəm, kövrəlirəm-içirəm...
Narahat olma, Qızım –
öldürdüyün gündən bəri yavaş-yavaş dirilirəm:
o dünyadan bu dünyaya hər gün bir az köçürəm.
Amma yaşaya bilmirəm, bilmirəm...
Hərdən züm-zümə edirəm,
hərdən də ulayıram...
Narahat olma, Qızım –
yavaş-yavaş sağalıram iflicdən,
məsələn, artıq səni xatırlayanda
başımı bulayıram.
Amma yaşaya bilmirəm, bilmirəm...
İstəsəm taparam səni –
atıb gedən qadınların hamısı
eyni yerə yığışırlar əslində...
Amma axı nəyə lazım, mən ki sənsiz ölmürəm.
Amma yaşaya bilmirəm, bilmirəm...
Narahat olma, Qızım –
mən şəhərdə gəzəndə
insanlar bir adamlıq kənardan keçirlər,
sanki yanımda yeriyirsən deyə...
dekabr. 2012
