Onu ilk dəfə CNN Türkdə, Cüneyt Özdəmirin “5 N, 1 K” verilişində görmüşdüm.
İri mavi gözləri vardı.
Səsi həyatla dolu idi.
Efirdə üzündən heç təbəssüm əskik olmadı.
Üzündə təbəssüm, dilində xalqın sorunları...
Əngəlli idi.
(Bizim dildə olan əlil sözünü sevmirəm, sanki bir damğadır, ona görə əngəlli yazdım)
“5 N, 1 K”ya deputatlığa namizəd kimi çıxmışdı.
CHP-nin İstanbul siyahısında 5-ci idi.
Sonra dostumuz Googledən öyrəndim həyat hekayəsini.
Gənc yaşlarında TRT-də Reha Muhtar ilə bir yerdə çalışıb.
Onu hər kəs gələcəyin böyük televizyonçusu kimi görürdü.
Amma o efiri sevgilisinin uğruna atdı və İsveçrəyə getdi, evləndi.
Və faciə orda oldu.
Qatarın altında qaldı, əli və ayağı yox idi artıq.
Yaşı 19.
Sevgilisi xəstəxanaya da gəlmədi, tezliklə də boşandı ondan.
Amma o üzülmədi, sınmadı, həyat üçün sona qədər savaşdı.
İngiltərəyə gedib magistratura oxudu.
BMT-də çalışmağa başladı, qaçqın düşərgələri ilə məşğul oldu.
15 il sonra Türkiyəyə qayıtdı.
Və bu gün o yeni parlamentin deputatıdır.
Mavi gözlü o qız, Şəfəq Pavey bu mücadiləsi ilə başqa bir mavi gözlünü-Nazim Hikməti xatırladır.
Nazım Hikmət də ölüm cəzası ilə mühakimə olunan vaxtda arvadına təsəlli məktubları yazırdı.
Və elə o qadın Nazim həbsxanada ikən boşanmışdı şairdən.
Sənət
-
Ana səhifə
- Sənət
