Kulis.az Ulucay Akifin yeni yazısını təqdim edir.

Azərbaycanda xidmət sahələri biabırçı vəziyyətdədir.

Taksiyə minirsən, qorxursan ki, durduq yerə nəsə olacaq, sürücü səni döyəcək,

mağazaya girirsən, qorxursan ki, nəsə olacaq, satıcı səni söyəcək,

restoranda ofisiantdan nəsə istəməyə qorxursan ki, əlindəki padnosu çırpacaq başına,

evinə usta çağırırsan, işi necə görməli olduğunu deməyə tərəddüd eləyirsən ki, əsəbiləşəcək, qanqaraçılıq düşəcək,

avtobusda sürücüdən ehtiyat edirsən...

Belə yaşayırsan Azərbaycanda.

Xəstəxanada həkimə nəsə deməyə qorxursan, hansısa şirkətdə resepşndan, bankda mühafizəçidən nəsə soruşmağa çəkinirsən...

Hamı gərgindi, hamı əsəbidi.

Küçədə "semiçka" satan xala da, dilənən qaqaş da hər an nəsə eləyə bilər sənə.

Siz də məni bağışlayın, ölkədə kişili-qadınlı hamı aybaşı olub, elə bil.

Bir həftəyə də keçmir e. Bir ömür belə davam edir.

Çox uzağa getmirəm, adicə hamımızın getdiyi, gördüyü Türkiyədə necədi vəziyyət? Xidmət sahəsini deyirəm. Hamı "efendim" deyə-deyə başına fırlanır. Adam özünü, doğrudan, əfəndi kimi hiss edir.

Yoxsa bizdə?

Taksi sürücüsü sənə əmr edir, deyir, ora sürə bilmərəm, burda düş, xoşuna gəlmir dur bas bayıra maşından...

Satıcı deyir ki, almırsansa, rədd ol mağazamdan...

Ofisianta deyirsən, çörək boyatdı, deyir, bizdə belədi, xoşuna gəlmir sürüş kafemizdən...

Öz ölkəndə, öz şəhərində, öz məhəlləndə, lap elə öz evində də tikan üstündə yaşayırsan.

Səbəb də bəlli...

Özümüzdən Amerika kəşf etməyə ehtiyac yoxdur.

Səbəb mədəniyyətsizlik, görməmişlik və ən əsası, içimizdəki əziklik kompleksidir. Hamı özünü yarımçıq, natamam hiss edir. Hamı özünü necəsə sübut etməyə çalışır.

Taksi sürücüsü elə bilir ki, kimsə buna taksi sürdüyü üçün pis baxır,

Ofisiant elə bilir ki, restoranda müştəriyə xidmət etmək “padlo”du və s. və ilaxır...

Yəni budur təfəkkürümüz, budur ölkənin məişət mənzərəsi.

Bir dəfə hansısa yazıma ortayaşlı xanımdan belə bir şərh gəlmişdi, hələ də o şərhi unuda bilmirəm:

”Uluçaysan nəsən qudurma! Gəlib ağzını cıraram!”

İndi bu yazını yazdım, oxuyanlar ağzımı cırmasa yaxşıdı.

• G.M. - Qustav Mayrinkin hekayəsi
• Naməlumu məlum etmək üçün ilk məlumun nədir? - Ağalar Qutla müsahibə
• Təəssürat - Pərvanə Əliqızının hekayəsi