Kürçaylı Məmmədov
***
Uzaqda,
bir az da səndən uzaqda yaşayan oğlanın
ürəyinin sol tərəfi üşüyür,
sol tərəfi üşüyür yatağın.
Siqaret dumanlığı da yox,
içki sərxoşluğu da yox
səni dağıtmağa,
səni unutmağa.
Gözlərimdən yuxu əvəzinə
ayrılıq tökülən gecədə səni arzulamaq
xəritə üstündə oturub
Parisə getmək qədər axmaqlıqdı bəlkə də.
Bəlkə də
ən böyük axmaqlıq
səni sevməkdi elə,
sənə yanmaqdı,
xəbəri ola-ola urəyindəki sənin “sən”indən...
03.03.2013
***
Bu gecə işıqlarının kimsəsizliyi
ağır gəlirmi görən
evdəki çilçıraqlara?
Kimsə bildimi
küçə işıqlarının nə çəkdiyini?
Küçə qızı kimi
daş atdı hamı,
fitə tutdu onları.
Onlarsa
şəhərin qaranlıq küçələrini
aydınlatmaqda səhərədək...
Biz bir küçə işığıyıq
yalnızlığımızla.
Küçə uşağı olmaq
ağlımızın ucundan keçdi,
taleyimizdən yox...
Məsələn,
sən küçə qızı deyilsən ki,
götürüb vurum qoltuğuma,
aparım öz içimə...
13.03.2013
***
Yenə tənha dayanmışam,
Sənçün eşq əkdiyim yerdə.
Gəl, görüşək biz bu səhər
Dərdini çəkdiyim yerdə.
Qəm yeyirik qaşıq-qaşıq,
Tanrı özü qəmdən çaşıb,
Əllərimi tikan deşib
Sənə gül bükdüyüm yerdə.
İsit soyuq sözlərimi,
Gözləyirəm gözlərini,
Yollarına gözlərimi
Həsrətlə dikdiyim yerdə.
Bu əlimdi, bu ürəyim,
Bu yol, bu da ki, taleyim,
Bu bıçaqdı, bu kürəyim
Qalmışam çökdüyüm yerdə.
02.03.2013
