«Konseptual şeirlər» silsiləsindən

1.

Metronun «Elmlər Akademiyası» stansiyasında

perronda duran tələbə qız

basırıqda dəfələrlə tapdalanan, tozlanan

dikdaban tuflilərini

əyilib nəvazişlə,

həm də şirmayı barmaqlarının uclarıyla

sildi.

İçində bulunduğum vaqonun pəncərəsindən

seyr edirdim onu.

Sonra qız

elə həmin əliylə

alnında puçurlanan təri sildi

və şəstlə saçını geri atdı.

Həmin an ağlıma gəldi ki,

ona eşq elan edən oğlanın:

«Sənə sevgimi nəylə sübuta yetirim?» sualına

bu qız: «Gündə üç dəfə,

həm də hamının gözü qabağında əyilib,

çəkmələrimi sil» deyəcək hər halda.

Bir anlığa gözlərimin önünə gətirirəm

bütün evlilik həyatını dizləri üstə,

sürünərək keçirən o qoyun aşiqin gününü.

2.

Vaqondakı skamyada oturan və

baxışlarını tuflilərindən əsla ayırmayan

cavan oğlan

şalvarının arxa cibindən çıxartdığı dəsmalla

onsuz da parıldayan tuflilərini siləndən sonra

dəsmalı təkrar cibinə qoydu.

Yəqin sonradan çaşıb,

onunla üz-gözünü də

siləcəkdi.

3.

Metrodan çıxıb,

özünü çox, həm də çox bəyənmiş

bir rəisin qəbuluna yollandım.

Katibəsi məni

məhrəm adam saydığından:

«Keçin, şef içəridədir», - dedi.

Kabinetə girdim.

Rəis yerində deyildi,

hər halda arxa tərəfdəki dincəlmə otağına keçmişdi.

«Burada gözləyərəm» - deyə düşündüm.

Qəzetlərə baxmaqla bir az baş qatdım.

Az sonra

qonşu otaqdan zümzümə səsi və

hənirti eşitdim.

Həmin tərəfə baxanda

rəisin bərq vuran təptəzə tuflisini

bir tac misalı başına qoyaraq,

bədənnüma güzgünün önündə şelləndiyini gördüm…

və təkrar çaşdım.

4.

«Nərimanov» stansiyasında

basırıq vaqona dürtülməyə can atan çalsaç kişi

istəmədən

bir tələbənin nubuk mokasinini tapdaladı.

Oğlu yerindəki gəncə:

«Bağışla, bala, bilmədim» - dedi kişi.

Tələbə acıqla:

«Dayı, bu dünyada ancaq bilməyə nə isə verirlər.

Bilməməyə isə heç nə düşmür!» - deyib

çımxırdı ona.

Vaqondakı basırığa rəğmən,

oğlan bir neçə dəfə əyilib, tapdanmış ayaqqabısını süzdü.

Hətta adamlar nisbətən azalanda

bir kərə onu əliylə silməyə də nail oldu

və qanıqara halda başını yelləyib, durdu.

O axşam

telexəbərlərin «Kriminal şivən» bölümündə

həmin oğlanın fotosunu göstərib dedilər ki,

«İnşaatçılar» stansiyasının yaxınlığındakı

bir məhəllədə o,

atası yerində bir kişini bıçaqla düz üç kərə yortub.

Kişini «təcili yardım» gəlib aparsa da,

intensiv qanaxmadan yaralı yolda keçinib.

Oğlan cinayət motivi kimi polisə

ağsaqqalla sözlərinin çəpləşdiyini desə də,

mən bunun yalan olduğunu

həmin dəqiqə anladım.

Çünki mərhumun şəxsiyyət vəsiqəsi ekrana gələndə

o kişini tanımışdım.

Əsl səbəb – o lənətəgəlmiş mokasinlər idi!

Vaqonda səsləndirdiyi devizin

ziddinə gedən tələbə

«bilməyən» o kişiyə

nə isə veribmiş…

Yəni - ölüm!

5.

Bu nə maniyadır axı, belə?!

Yerlə, tozla, çamurla təmas edən ayaqqabılar

nə vaxtdan baş tacına çevrilib?!

Niyə onlar

başdan, üzdən, mənlikdən daha üstün olub

və gözümüzdə insandan

niyə bu qədər yüksəyə qalxıb görən?!

2013

facebook.com/azadyasharofficial

• Əməkdar İncəsənət xadimi Məmmədağa Umudovla görüş keçirildi
• Musiqili Teatr özbək yazıçısının komediyasını təqdim edəcək
• O yay yadındamı, mənim mələyim? – Günün şeiri