Kulis.az Musa Yaqubun mərhum xanımına yazdığı şeiri təqdim edir.

Sənin ad günün üçün

Bilmisən, sən bizdən qabaq gəlmisən,

Doğma ocağına qonaq gəlmisən

Tale bir möcüzə baxt verib sənə,

O qədər yalvarıb-yaxarmısan ki,

Dünyada heç kəsə verilməyəcək

O dünya sahibi vaxt verib sənə –

Vallah ruhun deyil, özün olmusan,

Məni ev-eşikdən xəbər almısan –

Sənsiz əhvalımı pərişan bilib

Bir də tapşırmısan məni tanrıma,

Dəftər-kitabımın tozunu silib,

Nəzər yetirmisən pal-paltarıma.

Güzgüdə sənindi vallah bu nəfəs,

Bu ocaq başında sən durmusan, sən

Yəqin vaxt sahibi icazə verməz,

Bizi gözləyəsən, bizi görəsən...

Birdən tələsmisən, vaxtın daralıb,

Qapı dəstəyini sıxıb çıxmısan.

Qapı bir balaca aralı qalıb

Ətrafa həsrətlə baxıb çıxmısan.

Vallah, o gülü də özün dərmisən,

Bir nəzərin qalıb tut ağacında.

O güldən bir ləçək düşüb dəhlizə,

Bir gilas yarpağı gedib saçında.

Xiffətin cığırı payızlandırıb

Ahın bir topacıq otu yandırıb –

Yanır barmaqlarım,

əlimdə şam var,

Dolub şamdan olan ovcumdu, qalır –

Gəl bu göynərtini dilimdən apar

Bu sənə şirinlik borcumdu qalır.

Bir gözə dəymədən gözdən itənim,

Bir gizli baxt ilə əhdə yetənim!

Durub iki dünya üz-üzə, gəlmə

Bir daha göstərib möcüzə gəlmə.

Bir yol qovşağında bəlkə görüşdük –

Mən sizə gəlirəm, sən bizə gəlmə.

payız, 2012

Buynuz kəndi

"525-ci qəzet"

• Gələcəyi anlamaq istəyən oxucular üçün - İlahə Ümidli
• "Heç bir mesajı yoxdur, ortabab mətndir..." - Hekayə müzakirəsi
• Humay - Günel Natiqin hekayəsi