Kulis.az böyük rus yazıçısı Anton Çexovun qeydlərini təqdim edir.
Ömrü boyu kapitalizmdən yazmışdı, amma heç vaxt pulu olmadı.
Ömründə birinci dəfə əlindən öpdülər, qadın dözə bilmədi, ərinə xəyanət etdi.
Ziyalı, yaxud ziyalı təbəqəsinə mənsub qadın yalançılığı ilə fərqlənir.
Arvadla Parisə getmək, samovarla Tulaya getmək kimidir.
Kişi olmayan cəmiyyətdə qadınlar solğunlaşır, qadın olmayan cəmiyyətdə kişilər axmaqlaşırlar.
Özlərini qoymağa yer tapmadıqlarından evləndilər.
Kim səmimidirsə, o haqlıdır.
Bircə dəfə xoşbəxt olmuşdu – çətirin altında.
Azad olmayan adamlarda anlayışlar da qarışıq olur.
Tərbiyəli olmaq sousu süfrəyə tökməmək deyil, tərbiyəli olmaq başqası bunu edəndə, özünü görməzliyə vurmaqdır.
Qadını elə tərbiyə etmək lazımdır ki, səhvlərini başa düşsün, yoxsa özünü həmişə haqlı hesab edəcək.
Ömrünü sərf edib İsveç dilini öyrəndi ki, İbseni orijinaldan oxusun. Qəflətən dərk etdi ki, İbsen böyük yazıçı deyil, indi bilmir, isveç dilini neyləsin.
Ən dözülməz adamlar əyalət məşhurlarıdır.
İstəyirsənsə səni sevsinlər, orijinal ol, mən adam tanıyıram ki, yayda da, qışda da keçədə gəzirdi və ona vurulurdular.
Kəndli nə qədər avam olsa, at onu o qədər yaxşı başa düşər.
Ölüm dəhşətlidir, amma həmişə yaşayacağını və heç vaxt ölməyəcəyini düşünmək daha dəhşətlidir.
Ac it ancaq ətə inanar.
Xala haqqında: məni sevmir, mənə qarşı olan xalalıq borcunu sevir.
Arvad yazı-pozuyla məşğul olur, bu kişinin xoşuna gəlmir, amma abrına salıb dinmir, bütün ömrü boyu əzab çəkir.
Meyiti soyundurublar, əlcəyini çıxarmağa vaxt tapmayıblar; əlcəkli meyit.
45 yaşlı qadına ilişəndən sonra qorxunc hekayələr yazırdı.
Təklikdən qorxursunuzsa, evlənməyin.
