(Natiq Qədimovun böyük xatirəsinə kiçik bir ithaf)

"News room"un bir küncündə o oturub, bir küncündə mən... Qulağında "nauşnik" var, təcili süjet verməlidir, montajı yekunlaşdırdığını öz səsini eşitmədiyindən anlayıram... Qışqırır:

- Nəska...!

Əlimdə gördüyüm işə mane olduğu üçün mənim səsim onunkundan beş-betər çıxır:

- Alə, həəə...!!!

- Süjet yüksək səviyyədə, bi dənə mətnə bax, o didiyün iki dənə kadrı da at mənə, "dadanq" (bu tapıntısını xüsusi vurğulayır) material "qotov"...!

***

Çay içmək istəyirəm, həmişəki kimi diş arasına qoymağa heç nəyim yoxdu... Bilirəm ki, siyirməsi doludur:

- Əmi...

Məsələ səsimin tonundan ona məlumdur... başını stoldan qaldırmadan:

- "Şüşəli qənfet" verə bilərəm, "dolqoiqrayuşşidi"...

Yerimdən qalxıb, “qənfet”imi almağa getmək istəyirəm...

- Yox, gəlmə... Tut, özü gəlir – aləəə... Və şirnini elə atır ki, otağın bu küncündə düz gəlib düşür ovucuma... Mən də "aləəə"si kəsilməmiş, bir nidalı "hop"la prosesi yekunlaşdırıram...

***

- Nəsi...

- Bəli, Qədimov...

- Dur gedey bi dənə siqaret çekey...

- Getdik...

Düşürük aşağı, o, cibindən "nazik qara-göy Viceroy"unu, mən də "qalın West"imi çıxarıb, adama birini yandırırıq... 5 dəqiqəyə siqaretləri atırıq... Dilxor olduğunu hiss edirəm:

- Noolub...?

- Alə, heç nə... Voopşe bi dənə o "qalınundan" ver, bu "matışkə siqareti" doyuzdurmadı...

***

İşə hamıdan gec gəlib və tez:

- Sabahçağıvuz xeyir...! Kim yimey gətirmiyibsə, marketə getməsin... Bilirsüz, nələr gətirmişəm...?! Amma maşındadı... Mənə üzünü tutaraq:

- Nəska, "obed"dən qabaq siqaretə düşəndə gətirərik...

- Yes...

Dediyi vaxt düşürük... Sağ qapını açır, azı 20-30 göy qutabıdı, birini götürüb, mənə:

- Sən bilmərsən, Səddam Hüseyn yiyən qutabdandı ee, tez birini burda ötür...

- Alə, aparaq qızdıraq sonra da...

- Alə, yi, orda çox çatmıycey sənə...

***

Elə indicə, bu xatirələri yazarkən yadıma düşdü... Mənə hərdən deyirdi:

- Nəska, inan ki, elə bilirəm mənim qardaşım təkcə Namiq deyil, sən də ikinci qardaşımsan... Sonra da gülümsəyərək - "alə, "kakraz" sənün də adun "N"yla başlayır"...

***

Natiqin həyatında "2" rəqəmi ilə bağlı məqamlar çoxdu... İyulun 2-də doğulub, həmin tarix həm də polis günü kimi qeyd olunur... Maraqlıdır, o jurnalist kimi məhz hüquq-mühafizə orqanları ilə işlədi, kriminal müxbir kimi məşhurlaşdı... Natiqin illərdir sürdüyü "Mercedes"in (o da QOŞA fara) dövlət nömrə nişanının son iki rəqəmi 22-dir (90-EE-322)... həyat belə gətirdi ki, Natiq 2 dəfə ailə qurdu... onun bir oğlu var, 2-ci övladı isə bildiyim qədəri ilə 2 aydan sonra doğulacaq... və nəhayət, noyabrın 22-də bizimlə əbədi vidalaşdı...

P.S. Bu gün dostlar da sənə məzarının başında "2" verdi Natiq, amma səni sinifdə (məzarda) yox, ürəyimizdə saxlayırıq...

Qardaşın, Nəsimi Nəbizadə... 23 noyabr, 2017-ci il

• Yol - Rüstəm Dastanoğlunun hekayəsi
• Coli boşandıqdan sonra sərvət qazandı
• Qəbirqazan - Maksim Qorkinin hekayəsi