Kulis.az Səttar Temuçinin yeni şeirlərini təqdim edir.
Amma mən
Üfüqdə bir ordu, mən sərkərdə, başımda əmmamə
Yolum yol deyil, Allah, qan qoxur salnamə
Amma mən,
baş üstə baş, daş üstə daş qoymamağa,
Qandan doymamağa qadirəm.
Ölüm haqq buralarda,
Yaşamaq - nadirən.
Səhrada qum saatıtək
Zaman ayaqlarımın altından axıb gedər,
Ölməyi bacarmayanlar ölkəsində
Yaşamaq arzusu baş kəsər.
Sağım-solum dua,
Dua - sual,
Kor yuxu görər,
Danışar suya
Və su lal axar,
Karlar diyarına...
Əlvida, qum, əlvida, su, əlvida, zaman,
Qan qoxusu gəlir, qan...
Adiləşər hər şey anidən,
Ölüm haqq buralarda,
Yaşamaq - nadirən...
Altı yaşım və indi
Klounun saralmış dişləri və qırmızı pomada güldürmürdü altı yaşımda.
Başım da hər şeyə qarışmışdı görünür.
Əti sənin sümüyü mənim deyən ata nəvazişi,
Yeni bir peyğəmbər yaratmaz indi...
Dişi pişiyi azdıran bir ana
qız övladının saçını darayır indi...
Halbuki belə deyildi...
Asan olsaydı qaçmaq qaçardım,
Amma bu zibilə qalmış dünya ki, var
Böyük bir dairədi.
Hara qaçasan?!
Uşaqkən əlini silah kimi tutub mənə doğruldan dostumun qolunu kəsdi həkimlər,
Eşitdim ki, güllə dəyib qoluna,
Mən düşmən deyildim, dost da ola bilmədim.
Ayaqlarımın altı tut ləkəsi,
Başım quş qəfəsi,
Çırpınır fikirlər, düşüncələr al-qan
Və bir uşaq sapandla atar yalan,
Ölər quş...
Sən hara?!
Axşam ulduz parlayar,
Gündüz günəş boylanar,
Həyat get-gəllərdədi,
Sənə nolub, sən hara?!
Bulud yağış gətirər,
Yağış otlar bitirər,
Sən məni soldurmusan?!
Sənə nolub, sən hara?!
Mən yarımam, sən ada,
Allah adam yaradar,
Sən məni öldürmüsən,
Sənə nolub, sən hara?!
Gəlmələrin gecikdi,
Getmələrin beciddi,
Mənim vaxtım bol idi,
Sənə nolub, sən hara?!
Mən də gedirəm artıq,
Sevməyi oyun sandıq,
Mən daha oynamıram,
Sənə nolub, sən hara?!
