Bu gün dahi rus şairi Aleksandr Puşkinin ad günüdür. Kulis.az “Təqvim” rublikasında Abbas Səhhətin tərcüməsində A.Puşkinin “Qafqaz” şeirini təqdim edir.

Qafqaz altımdadır, ən müdhiş olan zirvədə mən

Tutmuşam tək uçurum qarlı dağ üstündə qərar

Qaraquş uçmağa qalxarsa uzaq bir təpədən,

Nə qədər yüksək uçarsa, yenə dövrəmdə uçar.

Buradan mən görürəm çeşmələri qaynamada,

Şübhəli, qorxulu uçqunları ilk oynamada.

Burda, məndən aşağı, göydə bulud oynaqlar;

Arasından buludun dağda su qaynar, çağlar.

Görünür onların altında böyük qar qayalar Onun

altında zəifcə, qurumuş kol-kos var.

Daha ondan aşağı rəngi yaşıl ormanlar,

Orda quşlar ötər, ətrafı gəzər ceyranlar.

Sığınıb dağda tikilmiş komaya insanlar,

Dırmaşır sərt qayalar üzrə bütün heyvanlar.

Yüyürür dağ aşağı orda çoban da dərəyə;

Necə məftun olur insan bu gözəl mənzərəyə. Orda

kim, daim Araqva çayı qəltan-qəltan Çarparaq

kölgəli sahillərə eylər cərəyan,

Dar keçid içrə fəqir atlı da pünhan görünür, Orda

şiddətlə Terek nəhri xuruşan görünür. Oynayır, cəng

eləyir dar qayalarla döyüşür, Acımış, dalğaları,

daşları çeynər, ötüşür.

Təmə görmüş qəfəsi-ahən içindən san şir Çırpınır,

gərniş edir sahili, guya, gəmirir.

Leyk, əfsus! Nə var təmə onunçün, nə sürur, Onu

müdhiş qayalar hər iki yandan da sıxır.

• Dağa çıxan qurd - Xalidə Ədib Adıvar
• "Cavabları tapdıqdan sonra, bütün suallar dəyişdi" - Koeliyodan sitatlar
• Hüseyn Həsənov borclarını ödədi