- Səni sevirəm. Xanımım olmanı istəyirəm. Mənimlə evlənərmisən?

- Adama neçə dəfə "yox" deyərlər. Sən yaxşı oğlansan, xoşuma da gəlirsən. Amma bu mümkün deyil.

- Nədən?

- Bizim imkanlarımız xeyli fərqlidir.

- Mənə sənin imkanın yox, özün lazımsan.

- Mən səndən beş yaş böyüyəm.

- Mənə sənin yaşın yox, özün lazımsan.

- Mənim görüşdüyüm olub.

- Mənə sənin keçmişin yox, özün lazımsan.

- Belə çox sevirsən məni?

- Hə.

- Nə desən edərsən bu evlilikdən ötrü?

- Hə.

- Hətta Azərbaycana da xəyanət edərsən?

- ...... düzü bu barədə heç düşünməmişəm.

- Düşün.

- İndi, elə burda?

- Hə. Mən girirəm ticarət mərkəzinə. Çıxana qədər vaxtın var.

- Onda bir az gec çıx.

- Yaxşı, bir qəhvə də içərəm orda.

Yarım saat sonra.

- Nə oldu, düşünə bildin?

- Nəyi?

- Mənimlə evlənməkdən ötrü məmləkətə xəyanət edərsən ya yox?

- Yox, düşünmədim.

- Nədən?

- Cavab sən bu sualı verirkən də özümə aydın idi.

- Xəyanət edərsən yəni...

Bilirsən, aylardı səni necə unutmağın yollarını arayırdım. Amma tapa bilmirdim...

- İndi tapdın?

- Hə. Sənin bu sualın mənə kömək etdi. Mən daha səninlə evlənmək istəmirəm. Sadəcə gözlədim ki, yardımçı olduğun üçün sənə minnətdarlığımı bildirim. Bir də yoluna çıxmayacam.

- Dayan, ay dəli. Hara gedirsən? Bunu kimdən soruşdum "edərəm" dedi. Amma sən... Doğrudan etməzsən ?

- Etməm.

- Bax indi, mən səninlə evlənmək istəyirəm.....

• “Literaturnaya qazeta”da Əliağa Vahidə həsr olunan məqalə çap olundu
• Şeyxdən Rasimə Balayevə: "Yubileyimi təbrik etmədi"
• Azərbaycan Beynəlxalq Kitab Sərgisində