Kulis.Az Svetlana Turanın tərcüməsində Meksika şairi, ədəbiyyat üzrə Nobel mükafatı (1990) laureatı Oktavio Pazın şeirini təqdim edir.
Klişelərdən uzaq olaq
Gözəl çöhrə
Qızçiçəyitək ləçəklərini günəşə açar,
Sən də eləcə
Açırsan üzünü mən səhifələri çevirdikcə.
Bir valehedici təbəssüm
Və bütün kişilər sehrinə düşəcəkdir.
Ah, bu jurnal gözəlliyi.
Sənə neçə poema həsr olunub?
Neçə Dante yazdığını ithaf edib sənə, Beatriçe?
Sənin bu unudulmaz xəyalına
Sənin bu sənayeləşmiş gözəlliyinə.
Lakin bu gün daha klişe yazmayacağam,
Və şeirimi sənə həsr edəcəyəm.
Gəl klişelərdən uzaq olaq.
Bu şeir o qadınlara həsr olunur ki,
Onların gözəlliyi şarmındadır,
Ağlındadır,
Xarakterindədir.
Amma inkubator baxışlarında deyil.
Bu şeir qadınlar üçündür
Şəhrizad kimi yuxudan qalxan
Hər gün yeni bir nağıl ilə.
Elə nağıl ki, dəyişikliyə səsləyir
Döyüşlərə ümid verir:
Birləşmiş ətlərin sevgisi üçün döyüşə,
Yeni günün gətirdiyi həvəslər üçün döyüşə,
Məhəl qoyulmayan hüquqlar üçün döyüşə,
Yaxud bircə gecəlik sağ qalmaq uğrunda döyüşə.
Bəli, sizə, əzablar dünyasında yaşayan qadınlar,
Sənə, bu tükənən kainatın parlaq ulduzu,
Sənə, min bir savaşın döyüşçüsü,
Sənə, qəlbimin dostu.
Bundan sonra baxışlarım jurnallara sancılmaqdansa
Əbədi qaranlığa
Onun parlaq ulduzlarına qərq olsa yaxşıdır.
Beləliklə, gəlin klişelərdən uzaq olaq.
