Pedaqoji universitetin 3-cü kurs tələbəsi idi... Ödənişsiz oxuyurdu, heç bir kəsri yox idi, nümunəvi tələbə idi... Ay parçası kimi qız!
Tələbə yoldaşları deyir ki, istəmədiyi adamla evlənməyə məcbur edildiyi üçün intihar edib.
Valideynləri “Vağzalı” sədaları altında basdırıblar... Nə fayda? Günel getdi... Babalarımızın köhnə çuxası kimi nə geyinə, nə də ata bildiyimiz adətlərin bədbəxt etdiyi daha bir mələk...
Təbii ki, valideynləri hazırda çox peşmandır, çox! Bilsələr ki, Günel qayıdar, hər şeyə razılaşar, bütün iddialarından əl çəkərlər. Amma fələyin qanunları müzakirə olunmur, təəssüf.
Başımız çörək davasına qarışdığından Günelin intiharı “Manqurt”dakı “Nayman ananın yaylığı” kimi kədərlə Bakı küləyində uzaqlaşdı şəhərdən - şikəst uşaqlar kimi axsaya-axsaya!
Nə qədər bəd əməl olsa da, o qızın diqqət çəkmək, qurtulmaq üçün atdığı son addımı da dərin bir boşluğa düşdü... Onun bədəni kədərlə soyuyanda biz böyük marketlərdə təngnəfəs çörək axtarırdıq.
Kimin üçün axıdırıq o təri? Yetişib cəmiyyətin əlindən tutacaq yaşda balalarımız özlərini göydələnlərdən atırsa...
Viruslar, karantinlər gəldi gedərdi... Gec-tez keçib gedəcək. Balalarımızın ürkək hülqumuna ilişmiş nalayiq adətlər isə hələ də can almaqda...
Bir də, cinayət məcəlləsində 125-ci maddə var, “özünü öldürmə həddinə çatdırma”... Təyin olunduğu hadisənin qurbanları kimi çarəsiz bir maddə... Əminəm ki, bu maddə effektiv tətbiq olunsa, bəzi valideynlərin gözü qorxar, özlərini övladlarının ağası yox, əzizi sayar.
Günel Nağıyevanın ölümü ilə bağlı da eyni maddə ilə cinayət işi açılıb. Nəticəni gözləyək...
Bu məşum hadisədən “nəticə çıxaraq”, demək də adamdan vicdansızlıq istəyir.
Bircə Günelin bizdən uzaqlaşmaqda olan təbəssümünə baxıb növbəti qurbanımıza əl sallaya bilərik.
“Günel, Elinaya salam de... Bir də, de ki, şəhərdə göydələnlərin tikintisi davam edir. Başqa təbəddülat yoxdu...”
