Kulis.az tanınmış şair Şəhriyar del geraninin yeni şeirini təqdim edir.
***
Sağımdaydı
tam sağımdaydı yəni,
İki addım qabaqda - sağımca irəliləyirdi.
Qollarını havada ölçür,
yağışı göstərirdi.
Küləyin istiqamətini sanki,
Həyatın sürətini sanki
Və sanki ömrün necə keçdiyini göstərirdi;
Heç nə demirdi,
Demək istəmirdi bəlkə,
Amma nəsə göstərirdi sanki...
Məsələn, özündən danışırdı, hara getdiyini deyirdi, amma niyə getdiyini demirdi.
Gördüm, əlləri əsir
Və əlləri əsirdi sanki...
Yorğundu, qəm-qərib bir səsi vardı,
nimdaş ayaqqabısı və şalvarının arxa ətəyində palçıq izləri.
Tələsdiyi bəlliydi,
səsindən, tonundan da,
şalvarının arxa ətəyindəki palçıq izlərindən də bəlliydi,
Amma hara tələsdiyini demirdi...
Sağımdaydı,
Məndən iki addım qabaqda - sağımca irəliləyirdi.
Sağımca dediyim, tam sağımda yəni.
Telefonun obri başında kim vardı? - bilmirəm.
Çox yəqin bu qadın da bilmirdi.
Sağımdakı qadını deyirəm;
Məndən iki addım qabaqda
tam sağımca irəliləyən qadını.
Deyirəm, heç bu qadın da telefonun obri başındakı adamın kimliyini bilmirdi.
Yəni qadın "mən səni sevirəm"dəki "səni"-nin ünvanını tanımırdı.
Məsələn, cümlənin morfoloji təhlilini soruşsan, "Səni - mücərrəd isimdir" deyərdi.
Və deyirdi sanki...
Amma indi
nəyisə izah edir adama,
havanı ölçür qollarıyla,
yağışı bəlkə də,
küləyin istiqamətini,
ömrün sürətini,
Sürətini deyirəm, surətini bəlkə də...
Yəni o adamı - telefonun digər tərəfindəki adamı başa sala bilmirdi qadının flyuger qolları.
Sağımdaydı, tam sağımdaydı yəni.
Məndən iki addım qabaqda - sağımca irəliləyirdi.
Telefonu qapadırkən öz-özünə bu cümləni pıçıldadı:
- eh, bu ömür də bitsəydi, niyə yaşadığımızı bilərdik...
