Bir sürü mentalitet sevəni var bu millətin, bir sıra da mentalitet söyəni. Adam bilmir, hansına inansın.
Çoxlu qafiyəbaz boşboğazları var ədəbiyyatımızın, xeyli də postmodernist pəhləvanları. Onların içində əsl şeirin formulunu tapmaq çətin məsələdi.
Bu ölkənin qocaları olduqca yaşlıdı, cavanları olduqca gənc. Bu utopik qəhrəmanlar arasında körpü olmaq müşkül məsələdi. Çətindi bu ölkədə “keçid dövrü cocuqları” olmaq.
Bu məmləkətin varlıları həddindən artıq varlıdı, kasıbları həddindən artıq kasıb. Məmləkətimizdə ortada dayanmaq cəhənnəm əzabıdı.
Bu millət həmişə bir-birinə tamamilə zidd olan iki qütbdən ibarət olub, məsələn, Sabirin tiplərindən və elə onun özündən. Kefli İskəndərdən və Şeyx Nəsrullahlardan. Haqverdiyevdən və onun “marallar”ından.
Dahilərdən və cahillərdən.
Qəhrəmanlardan və satqınlardan.
Bu xalqın ortaq məxrəcini tapmaq tələb olunur.
