Kulis.az şair Qismətin haykularını təqdim edir.
Böyük şəhərin haykuları
Kitab dükanı.
İlahi, nə çoxdu yenə
adamsızlıq?!
***
Axşamdı. Tıxac.
Bir sərçə qondu qəfil
işıq dirəyinə.
***
Poliklinika. Səhərdi.
Süpürgəçi qadın hesablayır:
siqaret kötüyü çoxdu, yoxsa xəzəl?
***
Aptek. Günorta.
Portmanat boyda olub
müştəri qadın.
***
Kolaya buz düşür,
dilənçi ovcuna qəpik.
Azan səsi.
***
Ofisiantı
dükana göndərmişik.
Sükut əl çalır.
***
Gün düşmür evə,
göydələn böyüdükcə
üzbəüz küçədə.
***
Park. İşıqlar sönüb.
Bir qız telefonun işığında
roman oxuyur.
***
Qışa çoxmu var?
Əlcəklərimi geyinib
saymaq istəyirəm.
***
Tərləmiş güzgüyə
“Ömür” – yazdı fahişə.
Silindi getdi.
***
Dedi ki, əfsus,
xatirə olacağıq
təlxəklərin dilində.
***
Səsi özünün idi.
Baxışları elə bil,
özgəni yamsılayırdı.
***
Güllələr şənləndi:
adamlar mərmər,
çiçəklər çələng oldu.
***
Qəssabxana. Səhər.
Əl-üzünü yuyur
pişik balası.
***
Zibillikdə alma tapıb
iki-üç bomj.
Troya çökəcəkmi?
***
Ayaqqabı silən uşaq
müştəri gözləyir.
Məktəblər tətildədi.
