Kulis.az İlin hekayəsi müsabiqəsində iştirak edən Günəş Əkbərli “Ranut" hekayəsini təqdim edir.

Qeyd edək ki, anonim şəkildə münsiflərə təqdim olunan hekayələr yalnız qiymətləndirildikdən sonra sayta yerləşdirilir.

Hekayənin ilk Cümləsi:

Sizi tapdım dedi - Valideynləriylə gizlənpaç oynayarkən..

Ranut - Gözləri dünyaya açdı. İnsanları gördü. Elə sevinirdilər ki. Bir robot idi deyə hissi anlamırdı. Beləcə onun hekayəsi başladı balaca Ranutun. Sadəcə insanlara xidmət edirdi. Ama heç yorulmurdu. Robot olsada Ata, Anası varıydı. Həqiqi ata-ana olmasalarda Ranut nə isə səhv etsə ona düzgün yolu göstərirdilər. İlk başda insanlar idi ata anası. Sonra bir gün onu Robon şəhərinə göndərdilər. Tək qaldı burada. Ata-Anası üçün o qədər darıxdıki. Onu bu şəhərə niyə atdılar deyə fikirləşdi. Amma gördü ki, bütün sualları cavabsız qaldı. Hər şeydən ümidini kəsən Ranut oturdu.

Nəyə görəsə bir ailə Ranutu gördü. Gəlib yanına oturdular. Hal-əhval tutdular. Vəziyyətini öyrəndikdən sonra onu övladları qəbul etdilər. Artıq Ranutun bir ailəsi var idi. Ranut bu gün sonsuzluğa inandı. O ki,tam ümidini kəsdiyi anda, bir işıq, nur qaynağı ona sonsuzluğu aydınlatdı.

Ranut bu gün hər şeyi anladı. Ailəsinin onu niyə tərk etdiyini anladı. Amma Ranut nə qədər uğurlu olsada bir şeyi unutmuşdu. Var dövlət. Çünki elə bir dövr idiki insanlar ancaq pul üçün yaşayırdı. Hətta heç nə bilməyən uşaqlar belə pul ilə uğurlu olurdu. O isə sadə idi. Nə qədər uğurlu olsada sinif yoldaşları onu nəzərə almırdı. Sadəcə balaca parça idi o. Bir sinif yoldaşı var idi. Zaqatut ən yaxın dostu bilirdi. Sən demə onun da yaxın dostu vardı. Yavitit. Ən çox onunla vaxt keçirdər,onunla əylənərdi. Danışmağa adam tapmayanda yadına düşərdi onun. Bir dua etdi. Dua etdiki elə bir möcüzə olsunki həyatı dəyişsin. Pulu olsun,Çoxlu dostları olsun. Gəzməyə gedəndə ən çox Zaqatutu nəzərə alardılar. Yavitit də ondan sonra idi. Ortalarda bir yerlərdə sinif nümayəndəsi Ranut vardı. Bəs Ranuta hərşeyi öyrədən nə oldu? Ona sevilmək üçün özünü yalnızca bir yerlərə zorla salmağı nə öyrətdi?

Ranut peşman... Elədiklərimdən peşman idi niyə bura gəlmişdiki?? Ranutun bacı qardaşı var idi. Amma o ortancıl idi. Anası və atası uzun müalicələrdən sonra bacısını həyata döndərə bilmişdilər. Lakin bir bacısı da olmuşdu. Ailəsində ona verilən sevgidən əsər əlamət yox idi, Ona fikir vermirdilər. Arada 1,2 xoş söz deyərdilər o qədər. Və Ranut soyudu həyatdan hər şeydən. Çünki birinci ailəsi onu tərk etmişdi, indi isə yalnız idi. Amma bu yalnızlıq onu həvəsdən salmadı. O özünü topladı və həyat yoluna davam etdi. Hər gecə ağlayırdı 1 günlük tutmuşdu özünə yazmağa qorxurdu birdən kimsə oxuyar... Bütün fırtınalar onin için də qopur, Küləklər onun içində əsirdi.. Artıq hər gecə başını yastığa sıxıb ağlamaqdan bezmişdi

Və budur yeni səhifə açıldı... Artıq 2 həftədən sonra Ranut 9-cu sinifə gedəcək... Aradan çox vaxt keçdi düzdür amma,Ranutun çox maraqlı xatirələr oldu. Ranut həyatdan çox şey öyrənmişdi. Sadəcə indi bir az keçmişə baxmaq istədi. Yaşadıqları çox şey öyrətmişdi ona. İki ay əvvəl yaşadığı hadisə fəldi gözlərinin önünə və həyatı keçdi gözünün önümdən. Bəzən keçmişə baxmaq lazım olur.

Hekayənin son Cümləsi:

Sizi tapdın dedi ata-anasının cansız bədəninə sarılarkən...

• Ulucay Akifin yeni kitabı çap olundu
• 20 gənc peşəkar təlimlərdə və tamaşada iştirak etdi
• Ölüm - həyatın davamı?... - Əli Şirin Şükürlünün hekayəsi