Tanınmışlar kosmosa getsələr və yad planetlilərlə görüşsələr, insanlığı izah etmək üçün hansı bədii əsəri onlara göstərərdilər?
Kulis.Az bu barədə tanınmışlardan münasibət öyrənib. Cavabları təqdim edirik.
Anar
Öz əsərlərimi aparardım. Bütün əsərlərimi, nə yazmışamsa. Bir çamadan. Özümdən başqa heç kimi layiq görmürəm kosmosa.
Əkrəm Əylisli
Hər kəsin öz yazdığı öz qəlbinə yaxındır. Ancaq öz kitablarımı apara bilərəm. Kosmosa gedəsi olsam, “Əylisdən Əylisəcən” kitabını aparardım özümlə. Ona görə ki, o kitab mənim xatirələrimdi. Dünya ədəbiyyatından isə Servantesin “Don Kixot”unu götürərdim. Ona görə ki, o əsər insan taleyi haqqında böyük mətləblərdən söz açan ən yaxşı əsərdir. Dostoyevskini kosmosa aparmazdım, o mənim yazıçım deyil. Rus yazıçılarından kosmosa aparası olsam, İvan Bunin “Arsenyevanın həyatı” əsərini apararam. Çox gözəl əsərdir. Mənim ruhuma yaxın əsərdir.
Rejissor Gümrah Omar
Füzulinin “Leyli və Məcnun". O əsərdə bir dənə də olsun mənfi personaj yoxdur. Ancaq yenə də konflikt var, faciə var.
Səfər Alışarlı
Mürəkkəb sualdır. Yadplanetlilərə insanlığın mənəvi simasını bir bədii əsərlə təqdim etmək çətindir. Söhbət, əlbəttə, Yer üzündə insanın yaşayışına kömək edən, onun azadlığını və məğlubedilməzliyini sübut edən əsərdən gedirsə, o missiyaya ən yaxın kitab olaraq yalnız Qurani-Kərimi göstərmək olar. Amma İncili, Tövratı da bədii əsər saymamaq mümkün deyil. Məhz bu kitablardakı həqiqətlər Quranın əsasını təşkil edir. Bu möhtəşəm əsərlərin fonunda biz hansı ölkənin ədəbiyyatını, hansı şairin, yazıçının bir əsərini təqdim edərək deyə bilərik ki, bu, insanlığın ən bariz mənəviyyat göstəricisidir?!
Fizik Yalçın İslamzadə
Yadplanetlilərin insanları tanımaları üçün bir kitab olsa, bu Con Steynbekin “Qəzəb salxımları” əsəri olar. Bir müəllif olsa, Şekpir deyərdim.
Saday Budaqlı
Tolstoyun “Hərb və Sülh”ünü göstərərdim yadplanetlilərə. Dünyanı, bizim insanları, ölümü, həyatı tanımaq üçün ən gözəl əsərdir. “Hərb və sülh”də hər şey var.
Həmid Herisçi
Murad Köhnəqala həmişə deyərdi ki, bəs mən yadplanetliyəm. Əvvəl bu, gülüş doğurardı sifətimdə. İndi buna özüm də inanmağa başlamışam... Mövzu ilə əlaqədar bir hekayəm də var: “Uçan boşqablar”. Bax bu hekayəmi göstərərdim yadplanetlilərə. Başqaları ilə işim yoxdur.
Qan Turalı
Yadplanetlilərın özləri nə gündədir, görəsən. Bilmirik ki... Amma biz zavallı Homo Sapienslərin vəziyyətini ən gözəl ifadə edən kitab məncə “Sergi Ata”dır. Qoy, yadplanetli qardaşlar, başqa insan ya da təkamül etmiş heyvan qardaşlarımız bizim ehtiras ucbatından nə qədər əzab çəkdiyimizi görsün. Qoy, görsünlər ki, bizim bioloji başlanğıcımızla mənəvi kimliyimiz necə ziddiyyətdədir, bir tərəfdə bədənimiz, bir tərəfdə ruhumuz, onları barışdıra bilmirik. Bəs biz onların davası ucbatından nə qədər əzab çəkmişik, çəkirik və çəkəcəyik. Biz sənətdə təsəlli tapacaq qədər aciz varlıqlarıq. Yadplanetlilər də bunu belə də bilsin.
Aqşin Evrən
İlk ağlıma gələn əsər Kafkanın “Çevrilmə”si oldu. Yadplanetlilərə başa salardım ki, şeyx, sizsiz insanlar Yer kürəsində həm mənəvi, həm də cismani olaraq getdikcə miskin bir böcəyə çevrilir və tənhalaşır. İnsanlıq Kafkanın dediyi kimi, ölmür, məhz gəbərir. Yadplanetlilərin var olması ehtimalı mənə inandırıcı gəlmir, ancaq əgər onlar varsa və bizi tez-tez müşahidə edirlərsə, üzümü onlara tutub demək istəyirəm ki, yekə kişisiz, dünyanın gizlənqaç oynayan yaşı deyil, təcili olaraq insanlıqla əlaqə yaradın. Əgər onlar əlaqə yaratmasalar, Yer kürəsi sakinləri tezliklə dünyanın başına daş salacaq. Belə də nəinki bu planet qonşularımız, hətta milyard işıq ili uzaqlıqdakı ulduzlar da toz olacaq.
Cavid Zeynallı
Tolstoyun külliyyatını. Məsləhət görərdim ki, ilk olaraq “Dirilmə” və “Hacı Murad”ı oxusunlar. Amma bir neçə yaxşı hekayə var ki, kitab aparmaq mümkün olmasa da, oralara linkini göndərərdim. Məsələn, Andre Moruanın “Əsirin qayıdışı” hekayəsini. Bir də "Usta Zeynal"ı, bir də... linklər çoxdur, müraciət olunsa, fikirləşərəm.
Bizi Telegram-da izləyin
t.me/kulis_az
Bizi Instagram-da izləyin
Bizi Facebook-da izləyin
Bizi Twitter-da izləyin
