Kulis.az Cəlil Cavanşirin yeni yazısını təqdim edir.

Uzun illərdir istifadəçisi olduğum feysbukdan və əslində bütün sosial şəbəkələrdən bezmişəm. İnstinktiv olaraq gündə yüz dəfə kontrol etdiyim sosial şəbəkələrin mənim üçün heç bir faydası olmadığını, əksinə həyatıma bəzən mənfi təsir göstərdiyini hiss edə bilirəm. Təəssüf ki, bu "parıltı"dan, guya lazımlıymış kimi görünən bu mənasızlıqdan əl çəkə bilmirəm. Bəlkə də, təsadüfi adamların həyatına müsbət təsir edən sosial şəbəkələrin, əslində, böyük bir uçurum olduğunu anlayıram.

Nədir bu feysbuk? Niyə var? Biz burada niyə varıq?

Bugünlərdə oxuduğum bir kitabda bu barədə ciddi elmi təsbitlər oxudum və belə ümumiləşdirdim.

Feysbukun bizə ötürdüyü mesaj nədir?

Birincisi, şəxsi həyat başqalarına nümayiş etdirilmək üçün yaşanır və hər fərd öz "dostlar"ına həyatının cilalanmış ən parlaq anlarını göstərməyə can atmalıdır. Yəni, getdiyin yerləri, rəqs elədiyin toyu, əyləndiyin gecə klubunu, yediyin yeməkləri, sevdiyin qadını (kişini), övladını, dostlarını, sənə aid olan hər şeyi çək, paylaş, təq elə!

İkincisi, ən vacib məsələ insanın həyatını həsr etdiyi bu redaktə edilmiş və xüsusi seçilmiş anların dərhal rəğbət qazanmasıdır. Paylaşdıqların layk gətirməlidir. Sən möhtəşəmsən və təqdir olunmalısan! Sənin yediyini, içdiyini, gəzdiyin yerləri, getdiyin filmi hamı təqdir etməlidir. Layk yoxdursa, heş zad.

Üçüncüsü, əgər siz mütəmadi olaraq başqalarının möhtəşəm anlarına, uğurlarına, parıltısına nəzər yetirirsinizsə və onlar da öz növbəsində sizin paylaşımlarınıza diqqət yetirirlərsə, deməli, onlar sizin "dostunuzdur". Ən diqqətli izləyici, ən yaxın dostdur. Ən yaxın dost, paylaşımlara ən çox ürək atandır. Ən səmimi dost, şərhlərdə "uğurlar, əziz dostum", "uğurlar, canım mənim" yazandır. Sosial medianın əsiri olan müasir dünyada dostluq məhz budur.

• "İmam Gazali"nin baş rolu bəlli oldu
• 600 illik nadir tapıntı aşkarlandı
• Honq Konqda Ronaldo muzeyi açıldı