Hüseyn Zalıyev
Ağlama Zəngilanım
Həsrətin qəlbimi yandırıb-yaxır,
Dərdlərin şimşək tək göylərdən çaxır.
İndi məsum-məsum düz mənə baxır,
Nə olar ağlama ,ay Zəngilanım!
O gözəl torpağı görməsəm də mən
Amma ürəyimdə yaşayırsan sən.
Yadıma düşəndə laləli çəmən,
Coşur damarımda axan bu qanım,
Nə olar ağlama ,ay Zəngilanım!
Səninlə ağlayıb, sənlə gülmüşəm,
Dərd-sərin nə olub mən də bilmişəm.
Dərdimi səninlə yarı bölmüşəm
Ay mənim aşinam, dərdə yananım.
Nə olar ağlama, ay Zəngilanım!
Nə vaxtsa sən mənə qayıdacaqsan,
O köhnə anlara unudacaqsan.
Bilirəm sən mənə qayıdacaqsan,
Görəsən gələcək həmin zamanım?
Nə olar ağlama ,ay Zəngilanım!
De səni mən necə qaytarım necə
Çoxları sənsizliyi heç almır vecə.
Sənsizlik evində qalım hər gecə,
Onsuz da yoxumdur mənim ünvanım,
Nə olar ağlama ,ay Zəngilanım!
Gözəl çinar meşən, gözəl bağların,
Yayı gözəl keçən o yaylaqların
Hər gün su içdiyim buz bulaqların
Yadıma düşdükcə yanırdı canım
Nə olar ağlama ,ay Zəngilanım!
İnana bilmirəm bu yoxluğuna
İnana bilmirəm bu yoxluğuna
Bu elə dərddir ki, inanmaq çətin
Elə bil baxıram gün işığına
İçində batıram qara zülmətin.
Mən axı sənə yad adam deyildim
Zülmündən nə bezdin ,nə də ki doydun
Arxanı çevirib gedəndə bildim
Mənli günlərini arxada qoydun.
Demişdik ayrılsaq ölərik daha
Mənasız söz imiş qoy unudulsun.
Hələ ki, mən sağam şükür Allaha
Sən ölüb eləsən xəbərim olsun.
Sən mənə nə etdin, elə düz etdin
Kimsəsiz adamı yıxan çoxdur, çox.
Özgədən gəlmişdin özgəyə getdin
Mənimsə gedəcək bir yerim də yox.
Gözüm bir nöqtəyə baxır anbaan
Diqqət et haradan hara gəlmisən
Ən uzun cümləyə sığmayan adam
Kiçik bir nöqtəyə sığa bilmisən?
Nazınla oynadım nə vaxt darıxdın
Ürəyin istəyən vaxtda görüşdüm
Sən axı çıxanda başıma çıxdın
Bəs niyə düşünəndə gözümdən düşdün?
Gedənə ağlamaq qəribə işdir
Gülümsə gələndə, ağla gedəndə
Səndən də heç gözüm su içməmişdir
Bu qədər göz yaşı hardandır məndə
Mən sevə bilmirəm bağışla məni
Gözlədin yolumu mənsə gəlmədim
Dərdin kədərin var? Bunu bilmədim
Səni tərk edəndə niyə ölmədim?
Mən sevə bilmirəm bağışla məni
Sənsiz gecələrdə mən çox ağladım
Həsrətdən qəlbimi yaman dağladım
Yalançı sevgiyə ümid bağladım
Mən sevə bilmirəm bağışla məni
Düşündüm sevərəm amma olmadı
Bu sevgi qəlbimdə çox da qalmadı
Ayrılıq fikrini məndən almadı
Mən sevə bilmirəm bağışla məni
Sən mənim dostumsan başqa da heç nə
Sevgili olmağa vermir bəhanə
Mən səni sevmirəm deyim daha nə
Mən sevə bilmirəm bağışla məni
Nə Deyim
Küləklər şəhəri məni aparsın
Amma mən mən olum bax bu şəhərdə
İstədim nifrəti məndən qoparsın
Mən buna dözərəm lap birtəhər də
Düşünüb daşındım, özümə gəldim
Bu sevgi ən başdan yalanmış yalan
Məni sevmədiyini bax indi bildim
Bircə ayrılıq oldu tək mənə qalan
Gözümü gözündən çəkə bilmirəm
O gözlər mənimçün böyük dünyadır
Səninçün göz yaşı tökə bilmirəm
Bəlkə də gördüyüm gözəl röyadır
Bu həsrət ayırdı mənim yolumu
Bilsən nə gündəyəm nə vəziyyətdəyəm
Nə üçün bağladı mənim yolumu
İndi sevgi adlı bir əziyyətdəyəm
Yazığım gəlir sənə
Sən sevgimi görmədin
Sən dərdimi bilmədin
Sən ki, sevə bilmədin
Yazığım gəlir sənə
Boş-boş xəyallar qurdun
Qəlbimi yerə vurdun
Sən ki, qəlbimi qırdın
Yazığım gəlir sənə
Sözlərin daha bəsdi
Payız küləyi əsdi
Sənçün sevgi əbəsdi
Yazığım gəlir sənə
İndi sevgi yolunda söylə nələr etmisən?
Sən mənim ürəyimdə elə o gün bitmisən
Məni tək tənha qoyub gülə-gülə getmisən
Yazığım gəlir sənə
