Nilufər Lətif
Nə mən səni sevdim, nə də sən məni
Yalandan aldatdıq bir-birimizi
Danışdıq-gülüşdük dilə nə var ki
Aldada bilmədik ürəyimizi
Yandıq biz ocaqda yaş odun kimi
Tüstümüz qovruldu öz içimizdə
Alovsuz yananlar kömürtək qalar
Yandıq kömürümüz qaldı bizimdə
Ayrıldıq əfsus ki gec oldu fəqət
Biz gərək əvvəldən birləşməyəydik
Ömürlük yaşamaq zarafat deyil
Yoldaş olanda biz tələsməyəydik.
Kömürü yenidən yandırmaq olar
Birdə yansaq dönüb kül olacağıq
Ancaq o da var ki ikinci kərə
Yansaq da alovsuz biz yanacağıq
