Seyid Aynur
Görəsən, niyə, axı, qara geyir adamlar?!
“Sənə şükür, ay Allah,
Şükür sənə , İlahi,
Nə yaxşı gülü torpağa,
Yağışı buluda həmdəm yaratdın!
Ancaq bu 100 ildir ki, unutduğun,
Ağlamağı sellərdən öyrənmiş bəndənə,
Gözlərini ovuclarına sıxacaq,
Həmdəm, sirdaş göndərmədin,
Elə hey, həmdərdləri yolladın!
Ey, unu buğdanın canından çıxaran,
Suya və çarxa yazığı gəlməyən, dünya,
Barışmışam artıq sənlə, dostam daha,
Ancaq yenə də yovuşa bilmədiyim,
O qədər dərdlərim var ki...”
Necə çətindir mənə,
Bir bilsən insan olmaq,
Asandır yarpaq kimi,
Boz quşa budaq kimi,
Calaq olmaq ağaca,
Vallah, yaman ağırdır,
Adam olmaq balaca!
Yığsam günahlarımı,
Kilidləsəm otağa,
Qoysam arzularıma,
Keçilməz sərt qadağa!
Vallah, yaman ağırdır,
Adam olmaq adama!
Sevirəm səni belə,
Saçlarını darama
Bu tez-tez dəyişməyin,
Çətin gəlir adama
Vallah, yaman rahatdır,
Adam olmaq avara!
Qırıla fələk, çarxın,
Yordu məni suallar
Görəsən, niyə, axı,
Qara geyir adamlar?!
Vallah yaman qəlizdir,
Adam olmaq, adamlar!
