Tural Ağarzayev
Siqaretlər...insanlar
Külqabıda iki siqaret var. Biri artıq çəkilmiş, ömrünü başa vurmuş və sönmüş...İkinci siqaretsə dodaqlar arasından indicə çıxıb, kötüyü də yaşdır hələ... Və beləcə yanır, aram-aram tüstülənir, tüstüləndikcə azalır, əriyir, sona yaxınlaşır... Bir azdan o da birinci siqaretə qovuşacaq, öləziyəcək və tamam sönəcək...
Kənardasa bir siqaret qutusu durur. İçində hələ çəkilməmiş siqaretlər öz talelərini gözləyirlər. Kimisi bu gün çəkiləcək, bəzisini isə sahibi bəlkə sabahkı günə saxladı və beləcə ömürlərini uzatdı. Amma bir gün mütləq onlarda çəkilib qurtaracaq, mütləq!!!
İnsanlar da lap siqaret kimidir...doğulursan, yaşayırsan, həyatının ən çılğın, ən dinamik ən alovlu vaxtları olur və növbən çatır, sən də yavaş-yavaş öləziyirsən, işığın azalır, taqətin tükənir, vaxtın daralır. Sonda külqabıda qalaqlanmış sönük siqaret kötükləri kimi səndə bu həyatda öz missiyanı başa vurursan.
...Və beləcə bir insan ömrü sona çatır. Amma qarşıda hələ həyat qutusunda öz taleyini gözləyən siqaret-insanlar var.
