Zülfi Məcidli

Rənglər dünyası...

Mən rənglər dünyasında

İki rəng tanıyıram – biri ağ, biri qara.

Mən tamlıq aləmində

İkicə şey qanıram – bir bütöv, bir də para

Yaşadığım dünyada

İki sifət görmüşəm – biri əyri, biri düz

Zaman bir-birin qovan

İki şeydir – bir gecə, bir də gündüz.

İnsanlara baxıram – kimi acdı, kimi tox

Nağıl dünyamızda da “biri vardı, biri yox...”

Bu ikilik, doğrusu, yaman bezdirib məni

Bütövlükçün, tamlıqçun hər vaxt gəzdirib məni.

16.10.2008

Tələsir insan

Bu qovhaqov, qaçaqaç dünyasında,

görəsən,

Hara tələsir insan?!

Yarandığı zamandan, ayrılmış dildarından,

Yara tələsir insan

Dünənkilər bu günə,

Bu günkilər sabaha,

Qış gələndə bahara, bahar gələndə qışa

Qara tələsir İnsan!

Hara tələsir İnsan?!

Bağban bağa tələsir

Qovun tağa tələsir

İsti yay günlərində

El yaylağa tələsir.

Zirvələr həsrətilə səyyah dağa tələsir.

İnsan özü bilmədən,

Üstündə doğulduğu

bu torpağa tələsir.

Almasın bizi qəflət

bu işdə var bir hikmət.

İnsan hardan gəlibsə,

elə ora tələsir.

Dərdlərinə axtarır o bir çara tələsir.

Hara tələsir insan?

Yara tələsir İnsan!

Yara tələsir İnsan!

17.02.2010

Cavabsız suallar

Ey ulu Tanrım mənim,

Sənə böyük inamım,

Dərin etiqadım var.

Fəqət, Sənə yönəlik

çoxlu suallarım var:

• Çoxluq varsa, azlıq nə?

Dərinlik – dayazlıq nə?

Genlik nədir, darlıq nə?

Yoxluq nədir, varlıq nə?

Şadlıq nədir, xarlıq nə?

Dərə nədir, gədik nə?

Sağlamlıq-xəstəlik nə?

Ağ ağdırsa, qara nə?

Gecə nədir, gündüz nə?

Əyri əyridir, düz nə?

Susmaq varsa, söz nədir?

Təpə varsa, düz nədir?

Bu – sevincdir, bu - kədər.

Bu- əsaslı, bu- hədər.

Bu alçaqdır, bu uca.

O- cavandır, bu- qoca.

O bütövdür, bu para

O yaxşı, bu avara.

Nədəndir “olar”, “olmaz”?

Bu solandır, bu solmaz!

O ötkəmdir, bu fağır

O yüngüldür, bu ağır.

O atalı, bu sağır!

Biri hər şeydən qəni

Birin ehtiyac boğur!

Bütün dünya belədir:

• İkiliklə qurulub

Dünyamızın mayası

İkilikdən yoğrulub.

Bu bilməcə dünyanın

Əvvəli yox, sonu yox

Bu həyat – sirli aləm

• Suallar çox, cavab yox!

Allahım, varlıqlarda

İkilik yaxşıdırsa,

Sən əbədi varlıqsan

Bəs nədən tək olmusan?

Təkliyi qəbul edib

Vahidlikdə qalmısan?

Bilirəm ki, Yaradan

Həm alimdir, həm qadir.

Allah – mürid, müdrikdir.

Şəriki yoxdur, təkdir.

Sifəti zatındandır

Zatı da mübarəkdir.

Bilirəm uca Tanrı

Çox qədimdir, əzəldir.

Ancaq, ey böyük Allah

Bir özün anlat mənə

İkili yaranışın

Axı nəyi gözəldir?!

09.12.2010

Vahid zaman, vahid məkan

Silərdim lüğətlərdən,

Mənə qalsa, “Mən” sözün.

Dünya təkcə “Mən” deyil.

“Sən” varsan, “O” da vardır.

“Biz”-lər, “Siz”-lər

və “O”-nlar

• Hamısı varlıqlardır.

Dünya təkcə “Mən” deyil,

Ancaq hər kəs özünü

Ayrılıqda “Mən” sayır.

Zamanların fərqində

Məkanlar ayrıcında

Hər bir “Mən” ayrılıqda

Öz ömrünü yaşayır.

Mənə qalsa, dünyada

bir məkan, bir zaman var.

Bir də tamah ucundan

torpağın üzəri də

“Bu da mənimdir” – deyə

Çəpər çəkən adamlar

Vahid olan zamanda

Vahid olan məkanda

Can bir qəlbdə yaşasın

Mənə qalsa, insanlar!

20.02.2011

Müstəqil olduq ki biz...

Müstəqil olduq ki, biz,

Qurtulaq əsarətdən.

Azad olsun adamlar,

Qorxudan, itaətdən.

Müstəqil olduq ki, biz,

Olsun sərbəst yolumuz.

İmzaların içində

Öz imzamız, qolumuz.

Müstəqil olduq ki, biz,

Çıxaq qorxu, təlaşdan

Cəmiyyət xilas olsun

Murtuzovdan, Qaloşdan.

Müstəqil olduq ki, biz,

Azad sözümüz olsun.

Zülmət gecədən çıxaq,

Al gündüzümüz olsun.

Müstəqil olduq ki, biz,

Azad cəmiyyət quraq.

Türk oğlu türklüyümü

Bütün dünyaya yayaq.

Müstəqil olduq ki, biz,

Milli dövlətim olsun.

Baxsın zəfərlərimə

Bütün dünya mat qalsın.

Müstəqil olduq ki, biz,

Güclü ordumuz olsun.

Düşmənlərə göz dağı

Azad yurdumuz olsun.

Müstəqil olduq ki, biz,

Millətim azad olsun.

Bəlkə, Rəsulzadənin

Nakam ruhu şad olsun.

***

Müstəqil olmadıq ki,

Beşi-üçü yağlansın

Torpaq işğala düşsün

Nicat yolu bağlansın

Müstəqil olmadıq ki,

Özgələr tək görünək.

Əcnəbi millətlərin

Arxasınca sürünək.

Müstəqil olmadıq ki,

Kim hara gəldi çapsın.

Zəifin qismətini

Güclü əlindən qapsın.

Eşq sözə sığışmaz

Deyirsən: “Eşqdən yazmırsan niyə?”

O, ruh aləmidir, sözə sığışmaz.

Eşqdən yarandı külli-kainat

Ölçüsüz kainat gözə sığışmaz.

Sən kifir bir adam, mən bir ağ üzəm

Əyriyə də düzəm, düzə də düzəm.

Sən qaranlıq gecə, mənsə gündüzəm

Qara gecə ağ gündüzə sığışmaz.

Fani bir dünyadır gözümdə cahan

Qafillər dörd əllə tutar dünyadan.

Arif adamlarda heç vaxt, heç zaman

İki sifət bircə üzə sığışmaz.

17.01.2011

• Qorxdum ki, anam işə gecikər - Rauf Ranın şeirləri
• Tənhalıq həsrəti - Rüstəm Dastanoğlunun hekayəsi
• Tarkovskinin qeydləri 1,5 milyon rubla satıldı