Kulis “Axşam oxusu” layihəsində tanınmış şair Nazim Əhmədlinin yeni şeirlərini təqdim edir.

dünya donacaq, elə bil

ulduzlar yaman irilib,

göylər yanacaq elə bil;

buludlar yaxına gəlib

yerə qonacaq elə bil;

hara çəkilib səs-səmir,

göyüzü gecəni əmir;

min ildi dönmək istəmir

ruhum dönəcək, elə bil;

ömür əzabdan asılıb,

haqq var-hesabdan asılıb;

ürəyim sapdan asılıb

düşüb sınacaq, elə bil;

həsrətim köz kimi olub,

dərd acı söz kimi olub;

adamlar buz kimi olub

dünya donacaq, elə bil.

dəli könül nə dersən de

dəli könül nə dersən de,

dardı həsrətin yolları;

gədikləri duman basıb,

qardı həsrətin yolları;

yol yürüdüm döşə kimi,

tor qurulub meşə kimi

ürəyimi şüşə kimi

qırdı həsrəti yolları;

zaman nə gec axır zalım,

fələk baxır zalım-zalım,

canımda qalmadı halım

yordu həsrətin yolları;

oba köçür, talan qalır,

fani dünya yalan qalır,

gedən gedir, qalan qalır

gordu həsrətin yolları;

Gecənin qonağı

gecənin bir vaxtı qapım döyüldü,

görəsən bu vaxtsız qonaq kim idi;

açıq pəncərəmdən çölə boylandım,

göyüzünün kənarı sınıq möhür kimidi;

gecənin bağrını yarır

quşların səsi,

göyüzünün kənarından asılıb

ağacların kölgəsi;

adamdımı gələn,

daşdımı gələn,

nə ayaq səsi var, nə bir hənirti

bəlkə xatirələr döyür qapımı,

yuxum da çəkilib

bu da bir dərtdi;

buludların arasında,

ulduzlar çiçək-çiçək.

ulduzların işığı

ürəyimi çəkəcək;

ah, mən bu gecənin adamı

ürəyim yarpaq-yarpaq;

göy üzünün kənarında

buludlar papaq-papaq;

göyüzündən gələn var,

qapım döyülür tık-tık;

qalxım ayağa durum

qonağım gəlir artıq.

Dönüş

yollar yorğun-yorğun

dərd solğun-solğun,

əl çatmayan

uzaq bir sevgiyə gül oldum,

yanıb-yanıb kül oldum;

bir uzaq sevgidən

min il keçəni

solğun xatirələr ağuşunda

bağrıma basdım yorğun gecəni;

min il ötəni

uzaq bir ulduzdan

qayıdıb gəldim,

könlümdə

islaq-islaq saçlarının

min il əvvəlki qoxusu,

gözlərimdə ötən sevginin

bənövşə yuxusu.

Gecə

meh əsir

yarpaqlar tərpənir,

gecə elə qara ki

könlüm ürpənir,

gecə elə qara ki,

qara gözlü div kimi,

unuda bilmirəm

min il öncəki sevgimi;

unuda bilmirəm

anamın ölümqabağı üzünü,

atamın son sözünü;

gecə elə qara ki,

qara sevgilər kimi

yarpaqlar xışıl-xışıl

elə bil dərd də xoşdu,

dərd də geyinib yaşıl;

bu yuxusuz gecədən

istəyim nədir, Allah

nə ulduzlar sayrışır,

nə Ay işığı yoxdu...

ah, mənim bu gecədən

başqa bir istəyim yox...

... gecənin dərdi çoxdu.

Sevgi

sevgidən uzaq həyat yox,

dərddən uzaq göz yaşı;

bəzən gül-çiçəkli yaz gətirir

bir çiçəyin yaddaşı;

qarşı dağlar kimi

duman çəkilir başımdan,

min illərin sevgisi

çəkilmir yaddaşımdan;

çəkilmir yaddaşımdan

min illərin yuxusu;

mən yaz yağışından,

qız baxışından,

sellərin- suların axışından

ildırımın çaxışından yarandım;

bir Allahdan savayı

qorxdugum bir kimsə yox,

çığırsam, yıxılar dağlar,

yıxılar buludlar...

saçlarımın ağından,

ürəyimin istisindən,

dizimin təpərindən

gəlir sevgim;

hayqırsam sınar göyüzü,

sınar, buz tutmuş sular...

mən dəli bir sevginin oğluyam,

könlümdə həsrət quzular.

Kim nə dersə, desin

kim nə dersə desin,

haqqa üz tut, könül

olanlar dönməz daha,

unut, unut könül;

daha yollar uzun, uzun

ömür böyləcə qısa,

daha umud da qalmır,

qalmır bu gələn yaza;

həsrət soyuq qış kimi,

ağrılar isti-isti

daha dərddən danışma,

danışma, daha bəsdi;

dərd istəmirəm daha

neynirəm onu...

bahara yaraşmır

payızın donu;

neynirəm, neynirəm

ağrı-acını

mənə çox gördün Allah

bircə bacımı.

Ah çəkmə

Nə oldu, nə oldu

həsrət də yoldu;

göz yolda,

könül naçar...

ah çəkmə

dağlar uçar;

ürəyim

sapdan nazik,

ürəyim yarpaq üstə,

əlini mənə uzat,

məndən ürəyimi istə;

sevgilər beləcə

sevgilər incə-incə;

Allah məni bağışlar

səni sevdim gizlicə;

daha nə oldu, nə

əlimiz çata bilmir

duamız çatan yerə...

ürəyimi dənizə atmışam,

gedək, ürəyim batan yerə.

Mən də yola çıxmışam

mən də yola çıxmışam

gedirəm, veyil-veyil,

dünya bir təhər olub,

ağlım başımda deyil;

gedirəm veyil-veyil,

gözümdən yuxu qaçıb,

gecə alaqaranlıq

yolun yarısı uçub;

gözümdən yuxu qaçıb,

halım qalmayıb daha;

ucrumun kənarından

duam çatır Allaha;

baxıram Göy üzünə,

Göyüzü bom-boş qalıb

uçurumdan o yana

hələ bir yoxuş qalıb;

Göy üzü bom-boş qalıb

ulduzlar hara düşüb...

Allahın səsi gəlir

Allah da dara düşüb;

ulduzlar hara düşüb,

Göyüzü nə gündədi?

Yer üzü də çat verib

dağlar kündə-kündədi;

mən də yola çıxmışam,

gedirəm, veyil-veyil,

bu yol hara aparır

ağlım başımda deyil.

Gecə yarısındakı tənha qadın

qalxıb-qalxıb dikəlib

pəncərədən düşən Ay işığına,

sonra da

fərqinə varmadan

aylı gecənin,

baş qoyub ötən günlərə,

yatdı;

saçlarında bir nəfəs vardı,

bir hənirti vardı qulaqlarında,

isti bir öpüşün dadı

illərdən bəri

çəkilib-çəkilib

getmək bilmirdi,

üzündən, gözündən, dodaqlarından;

və daha sonra

gözəl günlər görəcəyinə inanırmış kimi

titrək əllərinin gəzdiyi divar

az-az çiçəkləyib naxışlanırdı;

çöldə

oyaq pəncərəsindən lap uzaqlarda

xırdaca-xırdaca yağış yağırdı.

Elə qar yağır könlümə

elə qar yağır könlümə,

min illərdi yağırmış ki;

baxıram düzü dünyaya,

hər yan dərə-dağıymış ki;

hər şey, hər şey ağ yalandı,

Vətən niyə loxmalandı;

ata yurdum yağmalandı

elə bil heç yoxuymuş ki;

göydə uçan quş qıcanır,

yay qıcanır, qış qıcanır;

dörd tərəfdən diş qıcanır

hər tərəfim yağıymış ki;

dünya bir yazı kimidi,

gələcək arzu kimidi;

ömür axar su kimidi

Könlüm

yenə-yenə bulud olub

yenə yağır, yağır könlüm;

ürəyim yumruq boydadı,

bu dünyadan ağır könlüm.

ah, çatışmır havam, bir az

ürəyimi ovun, bir az;

özüm dəlisovam bir az,

neyləsin bu fağır könlüm;

qış gəlib, bozax gedibdi,

qar gəlib sazaq gedibdi;

həsrətim uzaq gedibdi

həsrətimi çağır, könlüm;

əsən dağların yelidi,

içimdə ruhum ləlidi;

dərd var saçın bir telidi,

dərd var, naxır-naxır, könlüm;

bişdim, əridim içimdə,

daşdım, kiridim içimdə;

sel kimi dərdin içində

yağır oldu, yağır könlüm;

deyilən nə varsa nağıl,

elə hər yandan dərd yağır;

əlimdən nə gəlir axır,

Allah göydən baxır könlüm.

İndi bilmirəm nə yazım

indi bilmirəm nə yazım,

bu ağ varağın içində;

qara qələmim fırlanır

fırlanır ağın içində;

dünya bir quşun üstündə,

yaz, payız qışın üstündə;

adım bir daşın üstündə

daş da torpağın içində;

bilmirəm nə düzümdü, bu,

daşa dönmüş üzümdü bu;

odum sönüb, közümdü bu,

qalıb ocağın içində;

nə çilədi, nə yağdı ki,

boz buludlar oyaqdı ki;

o dağın başı ağdı ki,

qarın, sazağın içində;

yol-yolaq bürkülü qalıb,

ürəyim bükülü qalıb;

dərdimin şəkili qalıb,

yaşıl yarpağın içində;

• "Ay qağa, nooldu e, səni bəs nə vaxt öldürəcəklər?" - Əfqan döyüşçüsü
• 39 yaşlı aktyor evində ölü tapıldı
• Aktyor Pol Til vəfat etdi