Kulis.Az Laçının işğalının 24-cü ildönümü ilə bağlı şair İlham Qəhrəmanın bu mövzuda yazdığı şeirləri təqdim edir.

Alt üzdə yazı

1

Əldə silah yurdunu geridə qoyub

Daşburundan bəri gəlir...

Bu kimdi – Məmməddi,

Bu kimdi – Əhməddi.

Alın isladan söhbətdi...

Əldə silah

torpaqdan qaçan oğulun

qazandığı “qaçqın” adının

alt üzündəki yazı “töhmət”di!

2

Əldə silah yurddan qaçan oğulun

yurd həsrəti, yurd sevgisi

Canda soyuqdəymə kimidi -

can sıxılar, tıncıxar.

Qaçanın yurd sevgisi

soyuqdəymə kimi

Puçur-puçur alın suyuynan

axıb candan çıxar.

...Daşburundan bəri gəlir,

Bu kimdi – Məmməddi,

Bu kimdi – Əhməddi,

Ölüb yerə girməli söhbətdi

15.03.15

Bizə salam düşmür

Div dedilər cırtdan çıxdıq,

Bizə salam düşmür, oğul!

Nə sifətdə yurddan çıxdıq?!

Bizə salam düşmür, oğul!

Viranələr qorxumuzcan,

Dəhnəmiz can, arxımız can.

Torpaq ağlar arxamızcan

Bizə salam düşmür, oğul!

Bu küçə küçən olmadı,

Canından keçən olmadı

Yüzüm bir çeçen olmadı,

Bizə salam düşmür, oğul!

Heç gördünmü mərd yarıdı?!

Çaqqal-çuqqal, qurd yarıdı.

Döyüşsəydik dərd yarıdı

Bizə salam düşmür, oğul!

Biz qisası canda boğduq,

Qılıncları qında boğduq,

Sizi borc altında boğduq,

Bizə salam düşmür, oğul!

Bəy olmuşuq, xan çıxmışıq,

Götürüb canı çıxmışıq

Sağ ikən canıçıxmışıq,

Bizə salam düşmür, oğul!

Kim bu şeirdən bezikdi

Şairdən ağzıbüzükdü.

Boynumuz qıldan nazikdi,

Bizə salam düşmür, oğul!

17.03.2016

Silah görəndə

Eymənirəm, ürpənirəm

Silah görəndə,

ya hərbi keçiddə,

ya bir törəndə.

Onun zəhmi basdı

itirdik totorpaqları.

Onun zəhmindən oldu

iman möhtaclığımız,

qeyrət quraqlığımız.

Onun zəhmindən oldu

babaların mirasına

keşikçi maymaqlığımız.

21.03.2016

***

Ağ suyu boyamış rəngtək canımda

Dostum, itirilmiş yurd əzabım var.

Deyirlər Laçını dəyişəcəklər

Qarmağa taxılmış qurd əzabım var.

19.04.2016

Laçın ağısı

Əlim qulağımda qalıb,

Mənəm eyyy, səni çağıran.

Bir gör yadına düşürəm? –

Fəhlə Umudun oğluyam,

Ay elim, heyyy,

Ay obam, hey...

Dilimdən düşməz deyərəm –

Bir axşam, bir səhər səni.

Dərdləri çinə vurmuşam,

Üstündən qoymuşam səni.

Sənin dağında, dərəndə

Görən məndən nəyim qalıb?!

Mən sənsiz dəliyəm, bircə -

Çöllərə düşməyim qalıb.

O dağların dalındadı

Dədəm evi, dədəm evi.

Azərbaycan azad oldu,

Ağlaya-ağlaya sevin.

Ay elim, heyyy,

Ay obam, hey...

Kim ki ağrıdan yazacaq,

Özünü oda salacaq.

Ac qılınca çapan yerdə

Səni kim yada salacaq?!

Ay elim, heyyy,

Ay obam, hey...

Bu şəhərdə dustaq mənəm,

Haram var, hara gedərəm.

Dostlar kənddən danışanda

Mən ölüb yerə girərəm.

Sən qara geyinən gündən

Bir geyinib bəzənmədim.

Sağam... ruhum canımdadı –

O dağlarda gəzən nədi?!

Necə yarasan bilmirəm,

Göynəyir duz basmasan da.

Sicim, ələk, sac var idi

Dəhlizin hər asmasında.

Dırmığımız, kərəntimiz

Ağacda sallaşa qaldı.

Xalamgilin oğlaqları

Mələşə-mələşə qaldı.

Cücəli toyuğumuzun,

Cücəsi öldü, ölmədi?!

Nənəm xəmir yoğurmuşdu,-

Xəmiri gəldi, gəlmədi?!

Ay elim, heyyy,

Ay obam, hey...

Bağında gül əkilən ev,

On beş ilə tikilən ev,

Gözlərimiz dikilən ev,

Dədəm evi, dədəm evi.

Allah vardı, kərim vardı,

Ölüm vardı, dirim vardı,

Bir vaxt güvənc yerim vardı,-

Dədəm evi, dədəm evi.

Ətirli iydə bilirdim...

Minnətsiz gedə bilirdim,

Dədəmə Dədə bilirdim,

Dədəm evi, dədəm evi.

Əlim qulağımda qalıb,

Mənəm eyyy, səni çağıran.

Bir gör yadına düşürəm? –

Fəhlə Umudun oğluyam,

Ay elim, heyyy,

Ay obam, hey...

May-iyun, 1998

• Vüqar Biləcərili, erməni sürücü və it sürüsü
• Əməkdar artist əməliyyat olunub
• “Şizofreniyanın diaqnozu olan əsərlər var” – Tanınmış rəssamın evindən reportaj