Hər kəsin heç vaxt unutmadığı əsərlər var. O əsərlərin mövzusu, ideyası ilə bərabər adı da bizə doğmalaşır.

Görəsən, yazarlarımızın dünya və Azərbaycan ədəbiyyatında ən çox xoşuna gələn roman adları hansılardır?

Kulis.Az bu barədə sorğu keçirib. Cavabları təqdim edirik.

Azər Abdulla

- Azərbaycandan “Məhşər”, “Qətl günü”, “Qılınc və qələm”, dünyadan “Anne Karenina”, “Hərb və sülh”, “İdiot”, “Mobi Dik”, “Yad”, “Səfillər”, “Qəzəb salxımları”, “Dərvişin ölümü”.

Məti Osmanoğlu

- “Səfillər”, “Tom Soyyerin macəraları”, “Hərb və sülh”, “Cinayət və cəza”, “Master və Marqarita”, “Ağ bayraqlar”, “Əsrdən uzun gün” dünya ədəbiyyatında, “Danabaş kəndinin əhvalatları”, “İdeal”, “Qətl günü”, "Maestro" bizim ədəbiyyatdan.

Pərviz Cəbrayıl

- “İdiot”, “Çovdarlıqda uçurumdan qoruyan”, “Qara kitab”, “Atalar və oğullar”, “Yalquzaq” və s.

Mehriban Vəzir

- Azərbaycanda Yusif Vəzir Çəmənzəminlinin “İki od arasında”, “Əli və Nino”, Aleksandr Zöhrabbəyovun “Şirvanşahlar”, İsmayıl Şıxlı “Dəli Kür” əsərləri. İndi bu qədəri yadıma düşdü. Dünya ədəbiyyatında Nabokov “Lolita”, Elif Şafaq “Aşk” və s. Bəlkə bunlardan da çox xoşuma gələnlər olub. Amma bunları xatırladım indi.

Mətləb Ağa

- Dünya ədəbiyyatından Umberto Ekonun "Qızılgülün adı". Azərbaycan ədəbiyyatından isə roman adı təəssüf ki, xatırlamıram. Yəqin xoşuma gələn ad olmayıb ki, yadımda qalmayıb. Ancaq povest adı çəkə bilərəm. Elçinin "Toyuğun diri qalması".

Mübariz Örən

- “Çovdarlıqda uçurumdan qoruyan”, “Fələk qırmancı”, "Avqust işığı", "Küləyi dişləyən", "Qəzəb salxımları", “Arzulardan sonrakı şəhər”, “Zəfər tağı”, “Yüz ilin tənhalığı”, “Gün var əsrə bərabər”...

Ramiz Qusarçaylı

- Cek Londonun "Martin İden"i, Viktov Hüqonun "Səfillər"i, L.Tolstoyun "Hərb və Sülh"ü, Dostoyevskinin "Cinayət və Cəza"sı, Heminqueyin " Dəniz və Qoca"sı, Ç.Aytmatovun "Edam kötüyü", İsa Hüseynovun "Məhşər"i, M.Süleymanlının "Köç"ü, N.Əbdülrəhmanlımın "Qurban"ı və s.

• Məşhur rəssamın əsəri rekord qiymətə satıldı
• XVI Beynəlxalq Film Festivalının qalibləri mükafatlandırılıb
• "Onu şirnikdirdim – dərhal əyildi..." - Con Miltonun İblisi niyə cəlbedicidir?