Kulis.Az gənc şair Ulucay Akifin şeirlərini təqdim edir.
A-LE-LUU-YAAA...
Bir qız addımlayır
Bakının küçələrində...
Boyu balaca,
Ümidlərisə böyük bir qız...
Bir qız addımlayır
Bakının küçələrində...
Heç kəsi dinləmədən,
Ətrafa boylanmadan,
Buludları seyr edərək...
Qonur saçlarına qar dənələri,
üşümür, üzündə saf bir təbəssüm.
Açır əllərini, açır səmaya,
Ovcuna göylərdən xoşbəxtlik düşür.
Bir qız addımlayır,
həm də qorxmadan
O qızçün bu dünya şirin bir röya
Sakitcə bir mahnı zümzümə edir
Aleluuyaaaa!
Aleluuuuyaaaaaa!
Beatriçe...
Biz kiçik dərdlərdən xilas olub,
Böyük bəlalara düşəcəyimizi bilsək,
yəqin, böyüməzdik,
Böyüməzdik, Beatriçe...
90-cı illərin toz-dumanı
hələ də ciyərimizdədir,
ciyərimizdədir, Beatriçe...
Sənin çiynində ağ göyərçin,
saçlarında sünbül,
bizimsə bir ayağımız
hələ də cəbhədədir,
ayağını müharibədə itirmiş yaşlı veteran kimi.
İldırım dünyanı döyəcləyən kimi
döyəcləyir başımızı o qocanın əsası.
Qulağımızda orta əsr cəngavərlərinin
qılınclarının cingiltisi...
Xaç yürüşlərinə işarəydi,
Küçə itlərinin zingiltisi.
İndi "hər şey yaxşı olacaq" cümləsidir
təsəllilərin ən pisi.
Çünki biz böyümüşük,
böyümüşük, Beatriçe...
Qoca palıdın üstündə oturan
yaşlı qarğa qarıldayır:
"Hər kəs ölür, ancaq hamı yaşamır"
Hər kəs ölür, ancaq hamı yaşamır, Beatriçe...
Hə, Beatriçe...
İndi mən də ölməkdən yox,
Yaşamamaqdan qorxuram.
Yaşamamaqdan.
Depressiya qurbanı
Kaş,
37-də yaşayardım.
Müşfiq kimi,
qurban olardım
repressiyaya...
Təki görməzdim
Üçüncü minilliyi,
Düşməzdim depressiyaya.
Kaş,
Qandallayıb qollarımı,
Çatmamış
Otuz yaşıma,
Bir güllə sıxardılar başıma,
"Atəş!" əmrindən sonra,
Nargin adasında.
***
Uşağam,
Balaca uşaq.
Ona görə bu qədər
səliqəsizdir misralarım,
sözlərimsə bu qədər uzaq.
Sus...
Danışmaq
Ən böyük səhvidir insanlığın.
Bacarsan
Gözlərimdən kədəri sil,
Əllərimdən ayrılığı.
Arzularım
Uçmağı unudub.
Ümidlərimsə iməkləyir.
Bacarsan
Ürəyimdən ağrıları sil
Beynimdən də təkliyi...
Uşağam,
Balaca uşaq.
Ona görə bu qədər
səliqəsizdir misralarım,
sözlərimsə bu qədər uzaq.
Qapılar
Əvvəl hasarlar ucaltdıq,
evlərin,
həyətlərin,
şəhərlərin,
ölkələrin arasında.
Sonra hasarları keçmək üçün
çıxış yolu tapmış kimi,
qapıları yaratdıq,
evlərin,
həyətlərin,
şəhərlərin,
ölkələrin arasında.
Qəddarlıq etdik biz,
Özümüzü hasara aldıq.
Və heç zaman anlamadıq ki,
Qapının hansı tərəfində dursaq da,
Hər zaman arxasında qalırıq.
Elə də olur, belə də...
Dərd eləmə,
Elə də olur, belə də...
İmzaladığımız sənəd yox,
nə də sövdələşdiyimiz bir kəs.
Elə də olur, belə də...
“Getmərəm” deyənlərdən ayrılığı,
“Gələrəm” deyənlərdən gözləməyi
Öyrənirsən vaxt keçdikcə...
Həyatdı da, fikir vermə...
Elə də olur, belə də,
Bunlara da öyrəşirsən...
Amma bir ümid olur həmişə,
bir ümid sabaha, bir ümid Günəşə.
Çox ümid bağlama ümidə də,
çünki... elə də olur, belə də...
