Siz də mənim kimi “televziyada şou verilişləri gedir, saytlar şoudan yazır” nidalarını çox eşidirsinizmi?
Bu məsələ haqda səviyyəli-səviyyəsiz, əsaslı-əsassız çoxlu sayda yazı yazılıb.
Televiziya və sayt rəhbərləri deyiblər ki, bəs xalq baxmasa biz də vermərik, xalq da deyir ki, yox, günah sizdədir, intellektual verilişlər, analitik yazılar verin və s. və i. a.
Əslində “Kim haqlıdır” adlı qısır döngədə dolaşmaq istəmirəm.
Bizə şəxsi nümunələr lazımdır. Əslində hər şey çox sadədir.
Rəqsanənin qızının bazarlığı haqda xəbər 50 min dəfə oxunub, narahatsan, o zaman o xəbəri oxuma.
Televiziyada hansısa şou verilişinin çox baxılmasından şikayətçisən? Baxma.
Bu haqda müzakirələrə qoşulma.
O əlli minin içində olma.
O televiziya reytinqinin içində yer alma.
İndi baxırsan ki, yazını 50 min adam oxuyur, elə 50 min adam da bu yazıdan danışır.
Niyə oxuyursunuz o zaman?
Niyə baxırsınız?
Siz baxmayın.
Siz fərdi nümunə göstərin.
Siz fərqli olduğunuzu sübut edin.
Siz yaxşı hesab etdiyiniz yazıları oxuyun, bölüşün, paylaşın.
Siz öz Facebook, Twitter hesabınızda inandığınız dəyərləri yayın, onların kütləyə çatmasına yardımçı olun.
Bir maarif əsgəri, bir işıq həvarisi.
Bayağı məqalələri oxumayın.
Bir şou verilişi gördüyünüzdə kanalı dəyişin, gedin yaxşı bir filmə baxın, dostlarınızla söhbət edin.
Bir kitab açın, vərəqləyin.
Sevgilinizə bir məktub yazın.
Unutmayın ki, o yazını oxuyan 50 min adamın biri də sizsiniz.
O verilişə baxan milyonların, yüz minlərin biri də sizsiniz.
Amma siz orda olmayın.
Siz həqiqətin yanında olun, həqiqətə susayın, onu yayın.
Qədim bir Çin məsəlində deyildiyi kimi
Çun min yaq tit neb sta elasti
Yəni ki, bütün böyük işlər ilk addımdan başlayır.
