Bu gün Xalq yazıçısı Elçinin 71 yaşı tamam olur. Yazıçının əlamətdar günündə onunla əlaqə saxlayıb təəssüratlarını öyrənmək istədik. Səhər açılandan təbrik zənglərini qəbul edən yazıçı Kulisi də unutmadı. Öz təəssüratların qısa şəkildə də olsa bizimlə bölüşməyə razılıq verdi.
- Elçin müəllim, telefonda qoşulmanı gözləyərkən eşitdim. Deyəsən xaricdən zəng gəlmişdi. Kimlər təbrik edir sizi?
- Dostlar, tanışlar, oxucular... O adamlar ki, bizi yada salırlar. Yazıçılardı, oxuculardı, ədəbiyyat adamlarıdı, zəng edib təbrik edirlər. Bilirsiz ki, vaxt ikən mənim Rusiyanın ədəbi mühiti ilə, Türkiyənin ədəbi mühiti ilə çox geniş əlaqələrim olub. Bu əlaqələr hələ də davam edir. Onlar da sağ olsunlar, zəng edib təbrik edirlər. Bütün bu dostluq, tənqidçilik, oxuculuq qabiliyyətlərini illər keçdikcə itirmirlər.
- Ad gününü necə keçirəcəksiz, dostlar arasında, yoxsa ailə ilə?
- Mən həmişə ad günümü öz ailəmlə keçirirəm. Bu dəfə də istisna olmayacaq, yenə də öz ailəmlə keçirəcəm.
- 71 yaşınız tamam oldu. Bu ömrü necə dəyərləndirərdiniz?
- O rəqəmi bir daha təkrar eləmə. Çünki mənim xoşum gəlmir. Əlbəttə ki, anadan olduğu gün hər bir insanın həyatında xoş bir hadisədi. Mənim üçün də bu gün xoş bir hadisədi. Əlavə bir bəhanədi ki, ailənlə oturasan, məclis qurasan, səmimi söhbət edəsən, dostlarla, oxucularla təbrikləşəsən və sair və ilaxır...
Amma eyni zamanda burda bir “heyhat” çaları da var. Ən qəribəsi odur ki, yaş üstə yaş gəldikcə gənclik illəri uzaqlaşmaq əvəzinə- hər halda məndə belədi-daha da yaxınlaşır. Daha da yaxınlaşır və heyhat hissiyyatı da həmin o yaxınlaşma ilə bağlıdır.
- Təşəkkür edirəm, Elçin müəllim. Bir daha doğum gününüzü təbrik edirəm.
-Mən də sənə təşəkkür edirəm. Arzu edirəm ki, 71 yox, 101 yaşınacan yaşayasan.
