Dağ
Dağa dik cığırla,
dayanmadan, çətinliklə qalxırdım.
Mənimlə birgəydilər
sevgim, Eros, bir də Qoca Zaman.
Sevgi yorulub yaman,
Yol çox keşməkeşlidir.
Çaparaq gedir zaman
Eros da çox tələsir.
Dayan, - dedim, - əziz Eros
Sən də qaçmağı saxla, Zaman,
Tikanlı yollarda getmək çox çətin
Artıq gücü qalmayıb
Mənim yoldaşım - Sevginin.
Dua
Bir dənizçini öz girdabına çəkdi dəniz.
Dənizçinin anası bundan xəbərsiz,
Məryəm ana ikonası önündə
Oğlunun geri dönməsi
və havanın yaxşı keçməsi üçün
uzun şam yandırıb dua edir.
Qulağı səsdə olan ikona
oğlunun geri dönməyəcəyini bilərək
kədərlə qulaq asır ananın dualarına.
Çoxdan
Danışmaq istəyirəm bir xatirəni...
Ancaq, bir şey qalmayıbmış kimi
Hər şey qarışıq və dumanlıdır...
Bu, baş verib lap çoxdan
Mən yeniyetmə idim o zaman.
Yasəmən ətri qoxuyan dəri...
Həmin avqustda – məgər avqust idimi? – o axşam...
Mən yalnız gözləri xatırlayıram
Mənə elə gəlir ki, onlar bənövşəyi idi...
Ah, hə, yaquta oxşar bənövşəyi idi.
Divarlar
Düşüncəsiz, qəddarlıqla, utanmadan,
Ətrafımda divarlar tikdilər uca və böyük
İndi heç nə düşünmədən burda oturmuşam
Uğursuzluğum özümü gəmirir, ümidlərim sönük.
Divarların o tayında etmədiyim çox işlərim var
Ah, nədən fikir vermədim ucalanda bu divarlar?
Çünki, heç ustaların səsini belə eşitmirdim mən
Hiss olunmadan məni təcrid etdilər dünyadan onlar
