Kamran Nizami
Yaşayaq, sevişək, ölək, əzizim!
Bu gecə yağışdan xoş ətir gəlir,
Düşüm küçələrə sərim bir yastıq.
Sən də dur üstümə bir yorğan gətir.
Nəfəsin püskürsün mənim qəlbimə
İsti nəfəsinlə bir vüsal gətir.
Yağsın narın yağış, üşütsün bizi
Sonra xəstələnək, gedək evimizə.
Yandıraq ocağı, girək yatağa
Yumaq gözümüzü xəyallar quraq.
Aparsın bir mələk yuxuya bizi
Yuxuda dünyanı biz təmiz görək.
Ölmüş insanları biz diri görək.
Yalançı sevgini biz dürüst görək.
Gəzişək çöllərdə, sevişək bol-bol
Danışaq sevgidən, danışaq eşqdən
Bu həyat qısaca bir fraqmandı
Qısa fraqmanda oynayaq bol-bol.
Sevək bu dünyanı, sevək əzizim
Balaca körpəmiz böyütsün bizi
Yaşayaq, sevişək, ölək əzizim
Aparsın sevgimiz çiynində bizi.
Qadın ağladıqca kişi yaşlanır...
Bir kişi böyüyür qadın qəlbində
Bir qadın ağlayır kişi qəlbində
Qəlblər ağladıqca, gözlər yaş olur
Torpaqda nəmlənir, yerdə su olur
Qadın ağladıqca, kişi yaşlanır
Qadın gülüşündə, kişi böyüyür
Kişinin gözündə yaş dayansa da
Qəlbində küləklər, tufanlar olur
Qadınlar! kişilər ağlamasa da
Sizin üçün ağlayan vaxtları olur!..
Kişinin mərdliyi, kişiliyi də
Buluda çevrilib, çiskinli olur
Qüruru, vüqarı, dəyanəti də
Çevrilib bələkdə bir uşaq olur.
Qadınlar! kişilər ağlamasa da
Sizin üçün ağlayan vaxtları olur.