Bütün arzulara yox

Heç vaxt mənim olmayacaq

nəsnələri arzulamaqla keçdi ömrüm,

sevdiklərim heç vaxt mənim olmadı,

ilk oxum daşa dəyəndən

yanıq düşmüşəm sevgidən,

arzular zamanın çuxurunda buxarlanıb,

yox olub,

arzuladığım qadınlar çox olub,

onlar da elə arzu olaraq qaldı,

insanı arzu qocaldır,

arzu öldürür,

tüpürdüm bütün arzulara!

Hər gün, hər saat, hər dəqiqə səni arzulamaq

araqdan, tütündən betər parçalayır

ciyərlərimi...

nə gəlirsən, nə gedirsən,

həyatımın ən öldürücü arzusu oldun sən,

sənə görə

tüpürdüm bütün arzulara!

Səni sevən gündən darıxmaq xəstəliyinə tutuldum,

ürəyimin döyüntüsü saniyələri qabaqladı,

yarpaq küləyə boyun əyən kimi

təsilim oldum sənə-

yəni ayrılığa...

o gündən

tüpürdüm bütün arzulara!

Sən əzbərimdə olan

ən uzun bir şeirsən,

bir daha yadımdan çıxmazsan yəqin,

noolsun kəsildim bu imtahandan...

axşambazarıdı,

götürün, bütün hisslərimi sizə bağışladım

və...

tüpürdüm bütün arzulara!...

Hardasan

Ünvanını tapmayıb

Üstümə qaydır

Yorğun ümidlərim...

Darıxıram yol ayrıcında,

Vağzallarda,

Ünvanın dəyişib,

Xəbərsiz getmisən...

Hardasan, harda?..

Son dəfə nələrdən danışdıq?

Mən Ondan,

Sən də Ondan,

Özümüz yaddan çıxdıq...

Gözlərin uzaq idi,

əllərin yaxın,

istədim soruşum:

hardasan, harda?!..

Sən də gəlib keçdin ömrümdən,

Hürkək addımlarınla,

Sən də qalmadın...

Kipriklərini yaylıqtək yelləyib keçdin,

Hardasan, harda?

Yenə ürəyimin səsini

ayaqlarım eşidir,

ümidim sən gələn yola söykənir,

susaraq getməyi

nə tez öyrəndin?

Hardasan, harda?!.

Günahlarımın əfvinə

Bu badəni sənin yoxluğuna qaldırmışam,

günahlarımın əfvinə içirəm-

bağışlamayacağını bilsəm də.

Mən də bu günahı seçdim özümə,

yanımda olsaydın, yenə günaha batardım,

günahsız yaşamaq olmur

bu fani dünyada...

günah həyatın astar üzüdü,

sənin yoxluğuna içirəm...

Orucu pozulmuş adam kimi

“daha keçdi” deyib

bir siqaret də yandırım

sənin yoxluğuna...

İndi ki, sən yoxsan,

nə var günaha batmaqdan asan?...

Xəyalımda səni düşünüb

özgəsinin qoynunda itdim,

sənin yoxluğundan başladı

xəyanətə aparan yollar,

sənin gözlərində batdım günaha,

özgənin qoynunda səni itirdim.

İndi ki, sən yoxsan,

nə var günaha batmaqdan asan?...

İçimdə qara gün üçün saxladığım ümidi

güllələdim bu gecə,

sənin yoxluğuna içdim bu gecə...

• Vahid Əziz “Şərəf” ordeni ilə təltif edildi
• Bir çamadan şeirini yandıran şair - O, axırıncı dəfə bacısına nə demişdi?
• "Mənə bu planetdə heç bir yardım əli uzanmadı..." - Alman ədəbiyyatının təlatümlü dahisi