Kulis.az Pərviz Qurbanlının yeni şeirlərini təqdim edir.
Tənha, yuxusuz, sərxoş...
Boş küçələr ana qucağı qədər isti.
İşıq dirəkləri atam kimi yol göstərən.
Günəş çıxsa, yolumu azacam.
Baxış dilənəcəm gözlərdən
Xırda təbəssüm axtaracam dodaqlarda..
Unudacam hər kəsin dilini,
Evimizin yolunu.
Nömrəsiz avtobuslarla dolu şəhər,
Hara gedəcəyini bilməyən adamlar.
Bir it tanıyacaq məni, bir pişik sevəcək...
Əllərimə yox, gözlərimə baxacaqlar.
Gözlərimdən yaş töküləcək bu şəhərin vicdanına
And olsun, bu itin, pişiyin canına!
Qorxmayacam...
Səhər açıldı,
Günəş doğmadı,
Tənha, yuxusuz, sərxoş...
***
Yalnız adamam, çox azad.
İstədiyim vaxt intihar da edə bilərəm,
Amma özümü özümə bağışlayıram.
Bağışlayıram gözümün korluğuna,
Nəfəsimin darlığına.
Yarışırlar saçlarımla dırnaqlarım,
Hansının qayçı finişinə çatacağını bilmirəm
Dırnağımdan,
Saçımdan qısa olan ömrün içində.
Dırnaqlarımı yeyəndən iməkləyirəm hər tərəfə...
Xoşbəxtlikdən ötəri ağzımın suyu axır,
Ya da ağıl dişim çıxır.
Ağrıdan çəkdiyim ah adada bir sos siqnalıdır.
Nə yaxşı ki məni Allah yaradıb, Defo yox.
Şükür!
***
İndi gözüm görməyəli ağlım elə yaxşı kəsir,
Saçım ağarmağa, əllərim əsməyə.
Ayaqlarım tələsir
Evə, işə, görüşə, hər yerə.
Tələsənlərin saat əqrəbləri qədər sürətliyəm.
Amma tələsən adamlar qədər də gecikirəm.
Evə, işə, görüşə, hər yerə.
Ölümə belə gecikirəm,
Yaşamağa gecikdiyim kimi.
Bircə vaxtında susuram.
İnanmazsan, gəl yoxla.
Məni dinləmək üçün hər şeyindən keçərsən,
Getməyindən də...
***
Məni öldürməyə gücü çatan var.
Məni yaşatmağa gücü çatan yox.
Ortada qalmışam, deyəsən, Allah,
Məni qazanan yox, məni atan yox.
Taqətdən düşərmi dizlərim indi?
Yaman adiləşib sözlərim indi.
Hamıdan su içir gözlərim indi,
Xaraba qalmışda gözə batan yox.
Bu aydın səhərin gələr axşamı,
Zəhərə çevrilib ağzımın tamı,
Bir təlaş içində dolaşır hamı,
Bu gecə şəhərdə yuxu yatan yox.
Bir az da böyüdüm, sözlərim bişib.
Dünəndən bu günə hamı dəyişib.
Bu gecə könlümə aldanmaq düşüb,
Məni aldadan yox, məni satan yox.
Məni öldürməyə gücü çatan var.
Məni yaşatmağa gücü çatan yox.
Ortada qalmışam, deyəsən, Allah,
Məni qazanan yox, məni atan yox.