Kulis.az Aqşin Yeniseyin yeni - "Kor-koranavirus" şeirini təqdim edir.

(Qan Turalı üçün "cibxərcliyi)

Poeziya faciənin sevgilisiydi...

İllər keçdi...

Sevgi dərd sözünün sinoniminə çevrildi

Axrıncı dəfə tualet qapılarının üstündəki yazılarda ayrıldılar

Kişilər və qadınlar.

Həyat, onsuz da, insan üçün karantin idi!

Yuxularımıza tanımadığımız adamlar girdi.

Əllər qatil elan edildi!

Təbiət öz vəhşiliyini ört-basdır etmək üçün

tezbazar kəpənəyi yaratdı.

Şimşək, o göylər şahının dəcəl oğlu, yenə qılıncını oynatdı,

ucuyla buludları qanatdı

Gözünü çıxardı kimsəsiz gölün...

Kor-koronavirusdan başqa kimsə qalmadı küçədə

O da bizim şizofren abi kimi elə hey qışqırırdı

yoxa çıxmış adamlara

– ölün... ölün... nə olar, siz allah, ölün...

Bundan sonra itmiş bir əşya kimi yaşamaq var həyatda.

Əmin olmaq var, səni nə vaxtsa kimsənin tapacağına

və kiminsə ömür boyu səni tapmaq üçün axtaracağına ümid var.

Küləkli havada küçədə dəliqanlılıq edən ağac kimi yaşamaq

Vicdanına qısılan bədəndən süzülən göz yaşı kimi lal-dinməz axmaq

Kor gözlər kimi görməmək, amma baxmaq... baxmaq... var

Bundan sonra!

Hətta möminin evində də artıq şeytan allaha qalib gəlir.

Dua oxumağa hazırlaşan Gülfidan xala səcaddə önündə spirtlənir.

Arvadım Ömər Xəyyamı sevmir, halbuki müdrik idi o qədim içki düşkünü

Yazırdı ki, quşlar uçmağın özü üçün uçanda göylər dincəlir.

Hər gün ümid edirəm ki, bir daha ümid etməyəcəyəm.

Çünki insan ağrıyırsa,

Yəni nəhəng bir yara kimi yaşayırsa həyatı

Üstəgəl, ovucları gözəgörünməz göz yaşları ilə doludursa

Hətta hədiyyə olunmuş gül kimi

hiss olunmadan solursa!

O mənə paslı kağızda yanan qədim bir mətni xatırladır:

Əbədiliyinin bir qığıcıma bənd olmasını!

Poeziya faciənin sevgilisiydi...

• Azərbaycanın Əməkdar artisti Moskvada mükafat aldı
• “Ulduz” jurnalının xüsusi nömrəsi işıq üzü gördü
• "Təbiətin səsi" sərgisi keçirildi