Kulis.az Aytən Sakitqızının yeni yazısını təqdim eidr

"Sağalmaz" dediyimiz yara artıq sağaldı. Dəmir yumruğun Xocalıdakı sədası sarıdı Xocalı yaramızı...

Xocalı haqqında danışanda “sağalması mümkünsüz yara” deyirdik. Çünki qara rəngə boyanmışdı Xocalı.

Ərşə qalxan nalə səslərindən nəfəsi kəsilmişdi, günahsızların qanına bulaşdığı üçün tükənmişdi Xocalı.

Adını tarixdən silmək üçün köksünə dağ basmışdılar Xocalının.

"Torpaq davası" adı altında mənfurların hədəfinə tuş gəlmişdi Xocalı.

26 fevralda uşaq, qoca, cavan, kişi-qadın bilmədən, qanına qəltan edilməklə ermənilər tarixin ən amansız müharibəsini reallaşdırdılar Xocalıda.

O gecə qundaqdakı körpələrə, qocalara, hamilə qadınlara, silahsız və şikəst adamlara amansızcasına divan tutdular erməni vandalları.

O gecə insanlığa yazılmayan bütün vəhşilikləri köməksiz insanların taleyinə qanlı güllələrlə həkk etdilər.

Və biz də bu yaranın sağalmayacağını düşünürdük.

Amma düşüncələrimizdə yanıldıq. Yanıltdı bizi dəmir yumruğun sahibi.

32 ildən sonra o müqəddəs bayrağı elə o müqəddəs torpaqda dalğalandırarkən yanıltdı.

Bununla da bu qanlı tarixdə dünyaya gələn insanların həyatına sanki işıq saçdı Ali Baş Komandan.

Bu işıq bizimevdə də parladı. Özü də 25 ildən sonra.

26 fevral öz doğum günündə sevinmək, şadlanmaq əvəzinə qəhərə boğulurdu atam balası.

32 illik anımın 25 ilinə şahidlik edib başımın tacı.

Və bu il 25 ildən sonra ilk dəfə öz doğum günün qeyd edir.

Özü bunu istəməsə belə, biz edəcəyik.

Çünki onun üçün Xocalı faciəsi taleyindən keçən ağrıdır.

Amma biz bu ağrının Xocalı qurbanlarının intiqamını almaqla dərinləşməsinə. bizi içdən oymasına izn vermədik.

İndi bizim bu ruhlar qarşısında deməyə bir sözümüz var - artıq təskinlik tapın, qisasınız alındı.

O torpaqlarda artıq azərbaycanlı nəfəsi var.

İndi Qarqarın suları da durudur…

İndi Xocalı böyük tikinti meydançasına çevrilib. Yenə o bağ oldu və yenə o bağa yığışıb, muradımızca fələkdən kam alacağıq.

Hələ Xocalıda, elə 26 fevralda neçə-neçə körpələr doğulacaq, toy-büsat olacaq. Səsi-sorağı cahana yayılacaq bu büsatın.

Və bu, arzu yox, reallıq olacaq. Elə 25 ildən sonra doğulduğu günü qeyd edən Nurlan Ağazadənin arzusu kimi.

• A.... U.... O.... - Zaman Piriyevin hekayəsi
• Qollarım üstündə bir qız ağlayır – Nəriman Həsənzadənin şeirləri
• “Arena di Verona”da azərbaycanlı vokalçı ilə üç axşam