Sevgi...
... Yaşanmayanda
çıxammır yorğan-döşəkdən qırağa.
Bir atımdan, uzaqbaşı
bir gecədən sonra
yetir sona.
Təzyiqi az olur,
qalxammır, vura bilmir başa,
qurtarır
qurşaqdan aşağıda...
Sevdaya mesaj
Xatırlamaqçün, gərək yox,
yaddaşı eşələməyə,
sözləri sökməyə, yığmağa,
sözlərə sökülməyə, yığılmağa.
Onsuz da bir-birini
unutmaq imkanı, vaxtı
verilməyib, ayrılmayıb,
unuda bilməkçün o qədər
uzun ömür yazılmayıb
adamlara burda.
“Unutdum” deyənə inanma.
“Unutdum” demək burda
unuda bilməyənlərə ən yüngül təsəllidi.
Sərxoş şairin gecə uydurmalarından biridi,
ona yıxılmayan qadından
qisas almaq istəyidi.
(özü də varaqda, qələmlə)...
Əslində, bura yaddaşı olanların,
xatırlayanların gizlinidi,
anılarsız yaşaya bilməyənlərin
sürgün yeridi.
Üç gecə
Desəm, yer dəyişib yerini,
bir az gəlib qabağa,
küçə də itirib səmtini,
dirənib başqa dalana...
Desəm bu qapı da
dünən burda yox, soldaydı,
qucağıuşaqlı bu yumru gəlin
anasının qucağında uşağıydı,
o tay bu taydaydı –
çox olmaz?
Desəm, özümdən əvvəl doğulmuşam,
yaşca çox böyüyəm sözümdən...
Desəm, səni doğulmamışdan qabaq da
tanıyırdım, əzbər bilirdim kəlmə-kəlmə...
Desəm, biz BİZ olmamışdan
öncə də olmuşuq,
tamam ayrı şəkildə,
yaşamışıq başqa qaydalarla,
kölgələr aləmində -
çox olmaz?
Desəm, sevmək də işdi,
ancaq əllə görülən
işlərdən fərqli,
daha qəmli, daha önəmli...
Desəm, qadınlar sevilməkdən başqa
ayrı bir işə yaramırlar -
çox olmaz?
Film-dəhşət
Bir-birimizə qarışdıq,
itirdik günü, ayı...
Axır, bizi birləşdirdi
bu müqəddəs çarpayı.
Bütövləşib bir can olduq,
sığışdıq bu yatağa.
Sevgi şeirləri yazdıq
altımızdakı ağa...
Səni göylərdən düşürüb
öz yerinə qaytardım...
Beləcənə, xırda-xırda
səni yeyib qurtardım.
